‘Terroristische activisten’

De wet is het gevolg van het Europese Kaderbesluit inzake terrorismebestrijding uit 2001, dat ondermeer verplichtend voorschreef een aantal bestaande misdrijven als ‘strafbare feiten van terroristische aard’ aan te merken, als deze een terroristisch doel hadden. Het ‘terroristisch oogmerk’ is in de Nederlandse wet omschreven als ‘het oogmerk om de bevolking of een deel der bevolking van een land ernstige vrees aan te jagen, dan wel een overheid of internationale organisatie wederrechtelijk te dwingen iets te doen, niet te doen of te dulden, dan wel de fundamentele politieke, constitutionele, economische of sociale structuren van een land of een internationale organisatie ernstig te ontwrichten of te vernietigen.’ Daarmee gaat de definitie verder dan die in het Kaderbesluit, waar sprake was van ‘het oogmerk om een bevolking ernstig vrees aan te jagen’.

Dit heeft in de Nederlandse praktijk al tot gevolg gehad dat een deel van het dierenrechtenactivisme (gericht tegen bijvoorbeeld pelsdierfokkers, immers een deel der bevolking) door een meerderheid van de Tweede Kamer als terroristisch wordt aangemerkt. Een dienst als de AIVD denkt daar nog anders over. De dienst, die zich baseert op de definitie uit het Kaderbesluit, merkt op dat ‘politiek gewelddadig activisme – waaronder ook dierenrechtenactivisme – zich onderscheidt van terrorisme doordat het gepleegde geweld niet op mensenlevens gericht is en in ernst en omvang niet van maatschappij-ontwrichtende aard is.’ Toch stelt ook de AIVD dat ‘een zeer kleine groep [van het brede scala aan dierenrechtenactivisten] zo extreem gewelddadig is, dat sommige activiteiten dicht in de buurt komen van de delictsomschrijving in de Wet terroristische misdrijven’.
In juli 2004 heeft de regering inmiddels de aanpak van radicaal dierenrechtenactivisme als nationale prioriteit aangeduid: opsporing en incidentenmelding vindt centraal plaats door en bij respectievelijk de Nationale Recherche en het Nationaal Informatieknooppunt (NIK). Internationaal heeft Spanje overigens, tijdens het voorzitterschap van de Europese Unie in 2002, gepoogd actievoerders bij Eurotoppen tot terroristen te bombarderen.

Tijdens de parlementaire behandeling van de Wet terroristische misdrijven is het ‘geldelijk of stoffelijk steun’ geven aan, dan wel het ‘gelden of personen werven’ voor een terroristische organisatie strafbaar gemaakt. Het onderdak bieden aan mensen uit of bijeenkomsten van organisaties of het doneren aan een organisatie, waarvan je niet zo een twee drie weet dat het een terroristische zou zijn kan je dus al strafbaar maken.

Het begrip ‘samenspanning’ - voorheen beperkt tot een paar misdrijven die het voorbestaan van Nederland als geheel in gevaar brengen - is tenslotte verruimt. Dat vergroot de mogelijkheden van politie en justitie aanzienlijk. Het zet bijvoorbeeld de deur wagenwijd open voor het vervolgen van meningen en opvattingen. Een opgewonden gesprek naar aanleiding van de zoveelste repressieve nieuwe wetgeving door de overheid, afgesloten met ‘we moesten het hele zootje maar eens opblazen’, kan tot onderzoek en vervolging leiden met alle inbreuken op privacy en persoonlijke vrijheid van dien. Volgens minister Donner, tenslotte, kan de afspraak tussen twee personen al blijken uit een ‘hand- of een hoofdgebaar’.

Louis Sévèke, Onderzoeksbureau Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (OBIV)

Reactie toevoegen

Plain text

  • Toegelaten HTML-tags: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
Uw reactie zal niet meteen verschijnen, deze wordt eerst goedgekeurd door de beheerder.
pagetoptoptop