'Ik haat nieuwjaarsdag'

De afgelopen jaren hebben we rond de jaarwisseling steeds een stukje op onze site geplaatst waarin we de beste wensen voor de lezers combineerden met een oproep om Grenzeloos financieel te steunen. In deze tijden van inflatie en torenhoge energiekosten zien we daarvan af. 1) In plaats daarvan een kort stukje van Antonio Gramsci uit 1916 waarin wordt betoogd waarom nieuwjaar op de vuilnisbelt van de geschiedenis thuishoort.

'Elke morgen als ik weer wakker word onder het hemelgewelf, voel ik dat het voor mij nieuwjaar is.

Daarom heb ik een hekel aan deze nieuwjaarsperiodes met onwrikbare vervaldata die van het leven en de menselijke geest een commerciële onderneming maken met zijn keurige jaarrekeningen, balans en begroting voor het nieuwe management. Ze leiden tot het verlies van het gevoel van continuïteit van leven en geest. Uiteindelijk gelooft men oprecht dat van het ene jaar op het andere de continuïteit wordt opgeheven en dat een nieuwe geschiedenis begint en men ontwikkelt goede voornemens en betreurt fouten, enzovoort, enzovoort. Dat is over het algemeen wat er mis is met datums.

Ze zeggen dat chronologie de ruggengraat van de geschiedenis is. Prima. Maar men moet ook toegeven dat er vier of vijf fundamentele data zijn, die ieder fatsoenlijk mens in zijn hoofd bewaart, die de geschiedenis parten hebben gespeeld. Ook dat zijn jaarwisselingen. Het nieuwe jaar van de Romeinse geschiedenis, of van de Middeleeuwen, of van de moderne tijd.

En ze zijn zo opdringerig en zo verstard geworden dat we soms denken dat het leven in Italië in 752 is begonnen en dat de jaren 1490 of 1492 als bergen waren die de mensheid in één keer heeft overgestoken om zich in een nieuwe wereld te bevinden en een nieuw leven binnen te gaan. Dus de datum wordt een obstakel, een borstwering die ons verhindert te zien dat de geschiedenis zich blijft ontwikkelen langs dezelfde onveranderlijke basislijn, zonder abrupte stops, zoals wanneer in de bioscoop de film scheurt en er een pauze is met verblindend licht.

Dat is waarom ik nieuwjaar haat. Ik wil dat elke morgen een nieuw jaar voor me is. Elke dag wil ik met mezelf afrekenen en elke dag mezelf vernieuwen. Geen dag gereserveerd voor rust. Ik kies de pauzes voor mezelf wanneer ik me dronken voel van het intense leven en me wil onderdompelen in de beestachtigheid om er nieuwe kracht uit te putten.

Geen spiritueel conformisme. Ik wil dat elk uur van mijn leven nieuw is, ook al sluit het aan bij het vorige. Geen feestdag met zijn verplichte collectieve ritmes, om te delen met alle vreemden die me niet interesseren. Omdat de grootouders van onze grootouders enzovoort juichten, moeten ook wij de behoefte voelen om te juichen. Dat is allemaal walgelijk.

Ook om die reden wacht ik op het socialisme. Want het zal al deze datums op de vuilnishoop gooien, die nu al geen weerklank meer vinden in onze geest en als het al andere datums zal scheppen, dan zullen die tenminste de onze zijn en niet die welke we geacht worden zonder meer te aanvaarden uit de inventaris van onze uiterst dwaze voorouders.'

Gepubliceerd in: Avanti!, 20, no. 1, 1 januari 1916. Herdrukt in: Antonio Gramsci, Cronache torinesi 1913-1917. A cura di Sergio Caprioglio, Turijn: Einaudi 1980, blz. 47f. In het Engels vertaald op Viewpoint Magazine, Nederlandse vertaling redactie Grenzeloos.

1.) Hetgeen niet wil zeggen dat we financiële steun niet kunnen gebruiken, of niet accepteren: NL25 INGB 0005 5716 38 t.n.v. Grenzeloos o.v.v. donatie. Dank.

Reactie toevoegen

Plain text

  • Toegelaten HTML-tags: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
Uw reactie zal niet meteen verschijnen, deze wordt eerst goedgekeurd door de beheerder.
pagetoptoptop