De internationale crisis leidt ertoe dat de heersende klassen in de hele wereld de kosten van de neoliberale economische maatregelen op de ruggen van de werknemers afwentelen.  In een regio die opnieuw turbulente tijden beleeft, zoals we zien met de opstand van de bevolking in Ecuador en de politieke crisis in Peru, is de verschuiving naar rechts in Latijns-Amerika reëel, maar ook onstabiel.

De kern van het autoritaire en ultra-liberale offensief wordt op internationaal niveau gevormd door de regering-Trump, maar een belangrijke regionale voorpost ervan is de semi-fascistische regering-Bolsonaro. In deze  context vinden de Argentijnse verkiezingen op 24 november plaats. De regering-Macri heeft, met de steun van Trump en Bolsonaro, het land onder de knoet van het Internationaal Monetair Fonds en het imperialisme geplaatst. Het IMF heeft aanzienlijke leningen aan Argentinië verstrekt in ruil voor een toenemende inmenging in zijn nationale economische beleid. Dit zien we vooral terug in de druk die op Argentinië wordt uitgeoefend om ‘structurele hervormingen’ door te voeren op het gebied van de begroting, belastingen en arbeidswetgeving en de kosten waar de heersende klasse om vraagt. Al die tijd zakt het land verder weg in een economische recessie en lijdt het onder een ernstige daling van de levensstandaard.

De kracht van de Argentijnse volksbeweging heeft het neoliberale offensief beperkt. Gezien het ontbreken van een massaal politiek alternatief voor de politiek van Macri, zagen werkende mensen bij de recente voorverkiezingen op 12 augustus in de Peronistische kandidaten een middel om rechts in te dammen. Deze ineenstorting van het tijdperk Macri is een nederlaag voor en destabiliseert het imperialisme en Latijns-Amerikaans rechts. Alberto Fernandez, de leider van de Peronisten, zal echter niet voorkomen dat de gevolgen van de huidige crisis op de ruggen van de arbeiders terechtkomen. Hij heeft al aangekondigd dat hij cruciale aspecten van het economisch beleid van Macri zal handhaven, zoals de devaluatie van de munt en de overeenkomsten met het IMF.

In Argentinië, Latijns-Amerika en de rest van de wereld moeten we massale strijd voeren en eenheidsfronten ontwikkelen die de strijd tegen het groeiende autoritarisme en het ultraliberale beleid van de heersende klassen kunnen leiden. Waar behoefte aan is, zijn  antikapitalistische projecten, die worden ontwikkeld in het kader van de strijd in combinatie met het perspectief van een eco-socialistische en feministische samenleving en die gericht zijn op een onverzoenlijke breuk met de heersende elites die de arbeidersklasse uitbuiten en de planeet vernietigen.

Gezien deze context vinden we het belangrijk om het Linkse Arbeiders front (FIT-U) [een verkiezingscoalitie van vier socialistische partijen] te steunen in het perspectief dat deze coalitie de komende periode zal blijven groeien met een breder en steeds opener eenheidswerk om opnieuw een levend, massaal socialistisch project op te bouwen. We wensen deze revolutionaire activisten het allerbeste toe in hun strijd om ervoor te zorgen dat de massa's niet hoeven te stemmen op het 'mindere kwaad'.

Antikapitalistas is de organisatie van de Vierde Internationale in Spanje. Dit artikel verscheen eerder op Interntional Viewpoint. Nederlandse vertaling redactie Grenzeloos.

Zie ook het achtergrond artikel Argentinië en de volgende mondiale financiële crisis.