Deze dagen zou een hernieuwde oorlog in Donbass een beangstigende realiteit kunnen worden. Sinds begin maart zijn de botsingen toegenomen en informatie over de concentratie van Russische troepen aan de grens is al indirect bevestigd door Poetins perschef Dmitry Peskov.

De diplomatieke instrumenten die vroeger een open confrontatie tegenhielden, bevinden zich ook in een duidelijke crisis. Het laatste Normandië kwartet [Rusland, Duitsland, Frankrijk en Oekraïne] kwam bijeen zonder deelname van Oekraïne, en Minsk ziet er niet langer uit als een neutraal terrein waar onderhandelingen tussen Rusland en het Westen mogelijk zijn.

Bovendien is ook het standpunt van de VS veranderd – terwijl Trump vond dat de Amerikanen niet actief betrokken moeten zijn bij Europese aangelegenheden, heeft Biden een heel andere houding. In Oekraïne zelf heeft Vladimir Zelensky duidelijk ingezet op patriottische mobilisatie door verschillende pro-Russische tv-zenders te sluiten. Voor Rusland is en blijft de Donbass een belangrijke hefboom voor druk op Oekraïne, die wordt geactiveerd als andere vormen van interventie niet meer werken. In de afgelopen jaren zijn Donbass en Luhansk volledig onder controle geplaatst van het Russische leger en speciale eenheden, die de invloedrijkste lokale krijgsheren fysiek hebben uitgeschakeld. Een nieuwe oorlog in dit gebied zou een botsing zijn tussen twee legers: het Oekraïense leger (gesteund door westerse wapens) en het Russische leger.

Het heeft geen zin te redetwisten over de vraag welke kant het meest gebaat is bij deze oorlog. Als alle partijen bereid zijn met de wapens te kletteren om hun interne problemen op te lossen, zou een toevallige of opzettelijke provocatie van een van beide kanten het begin kunnen zijn van een bloedbad waarbij er onder de gewone bevolking geen winnaars zouden zijn. Aan Russische zijde kan de oorlog nu al moeilijk met humanitaire leuzen worden verhuld – het wordt een pure strijd om geopolitieke invloed. En de uitzinnige 'patriottische' en militaristische propaganda zal een succesvolle achtergrond zijn voor de verdere beroving van het volk en de onderdrukking van andersdenkenden.

Onze belangrijkste vijand, natuurlijk, in ons eigen land, is het regime van Poetin en zijn vrienden met hun miljarden vermogens. Geen oorlog maar een klassenstrijd!

7 april 2021

Dit artikel stand op International Viewpoint. Nederlandse vertaling redactie Grenzeloos.