Weer een slecht idee

Door alle bezuiniging is de toegankelijkheid van onderwijs steeds verder onder druk gekomen. Veel studenten maken nu al schulden. Vooral voor jongeren uit armere gezinnen is het een schrikbeeld. Om de schulden zoveel mogelijk te beperken nemen ze er baantjes bij. Zo blijft er voor de studie minder tijd over.
Jongeren met een goede middelbare opleiding en afkomstig uit een milieu waar intellectuele vorming wordt gestimuleerd – vaak welvarende gezinnen - kunnen hier beter mee omgaan dan leeftijdsgenoten die deze voorsprong niet hebben. Voor hen is studeren niet alleen moeilijker, ze worden ook nog eens geconfronteerd met een extra – informele – selectieprocedure.
De zogenaamde ‘zesjescultuur’ waarin studenten niet meer studeren dan strikt nodig om te slagen is naast het vaak gebrekkige onderwijsniveau een gevolg van de toegenomen druk. Studenten worden gedwongen economisch met hun tijd om te springen.

Het argument dat studenten later makkelijk een goede baan vinden en de lening dan zonder probleem terug kunnen betalen, gaat niet op. Ten eerste is een studie lang niet altijd een garantie voor een goed betaalde baan. Maar belangrijker nog: het leidt tot een onaanvaardbare beperking van de keuzevrijheid; afgestudeerden worden gedwongen de best betaalde banen te zoeken om de schuld af te betalen. Zo blijft er weinig ruimte over om uit idealisme of liefde voor een vak voor een baan met een wat minder salaris in bijvoorbeeld de non-profit sector te kiezen.
Dat Plasterk het voorbehoud maakt dat mensen met een te laag inkomen de lening niet hoeven terug te betalen biedt geen soelaas. Ook voor mensen met een modaal inkomen is een langdurige lening een zware last. Voor de mensen die het niet kunnen ophoesten doemt het schrikbeeld op van bureaucratische bemoeizucht en de eeuwige plicht steeds maar weer te moeten bewijzen dat er geen geld is.

De commissie Rinnooy Kan becijferde dat om het lerarentekort op te lossen een miljard euro nodig is. Geld dat onder andere gebruikt zou moeten worden om de lerarensalarissen te verhogen. Door het geld uit de basisbeurs te halen wordt het onderwijs aan de ene kant gesloopt om het aan de andere kant op te kalefateren. Plasterks voorstel beschadigt de solidariteit tussen generaties.
In een door de SP aangevraagd spoeddebat bleek een grote meerderheid van de Tweede Kamer tegen de aantasting van de basisbeurs. Het is dan ook de vraag of het plan zal doorgaan. Ook onder PvdA-stemmers is een meerderheid tegenstander van het idee.
Het is een goede zaak als Plasterk ervan afgehouden kan worden de zakken van de studenten te rollen. Maar daarmee zijn niet alle problemen van de baan. Plasterk overweegt ook het collegegeld te verhogen en de klassen te vergroten. Eigenlijk even fnuikend als het plunderen van de basisbeurs; studenten en de kwaliteit van het onderwijs worden er de dupe van.

Het onderwijs mag niet tot koopwaar worden gemaakt maar moet toegankelijk zijn voor iedereen. Scholing en vorming is geen privilege maar een recht. Er was een tijd dat volksverheffing het bestaansrecht van de sociaal-democratie was. Dat juist een PvdA minister daar tegenin gaat verbaast nauwelijks meer.

In plaats van het ene gat met het andere te vullen moet Plasterk daadwerkelijk investeren in het onderwijs. Volgens een peiling van Synovate/Interview NSS is het 47 procent van de Nederlanders wel gelukt om anders dan deze regering het geld te vinden voor de verbetering van het onderwijs: en wel bij de begroting van defensie. Inderdaad, waarom moeten we ons blauw betalen aan oorlogsmissies terwijl er voor fatsoenlijk onderwijs geen geld is?

Reactie toevoegen

Plain text

  • Toegelaten HTML-tags: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
Uw reactie zal niet meteen verschijnen, deze wordt eerst goedgekeurd door de beheerder.
pagetoptoptop