Johanna Brenner stelde dat in de Amerikaanse verkiezingen voor het eerst de emancipatie van zwarten en vrouwen binnen de elite zichtbaar werd. Dat feit op zich schept meer ruimte voor een discussie over feministisch socialisme in de rest van de maatschappij dan voorheen.
Pam Currie gaf aan de hand van de gebeurtenissen binnen de Scottish Socialist Party aan dat feministisch socialisme daar weer behoorlijk leeft.
Anja Meulenbelt spelde het grote voordeel van een feminitstisch socialistische visie uit: het stelt je in staat om vanuit twee niveau’s, klasse én gender, naar een probleem te kijken. Dat geeft je een beter inzicht in de werkelijke oorzaken en dus ook in de oplossingen van problemen.

Zaterdag 22 november werd in drie deelsessies ingezoomd op de thema’s neo-liberalisme, cultuur en religie en seks. Alle bijeenkomsten werden weer druk bezocht en de inleidingen op zich boeiende bijdragen voor de discussie.

Het neo-liberalisme en de gevolgen daarvan voor de positie van vrouwen werden in beeld gebracht door Johanna Brenner, die ook de alternatieven aanstipte met coöperatieven die in Amerika steeds meer opgeld doen. Helena Hirata schetste de globalisering en de gevolgen voor vrouwen die overal te maken hebben met slechte arbeidsomstandigheden. Lot van Baaren ging in op de ontwikkeling in ons eigen land van kostwinnersmodel naar dat van ‘anderhalf’-verdieners (waar vrouwen dat ‘halve’ voor hun rekening nemen) en de unieke positie die Nederland inneemt met 46% parttimebanen.

De link van feminisme met antiracisme en de relatie tot religie kreeg gestalte door een bijdrage van Sarah Bracke die vertelde dat westerse machthebbers ruim twintig jaar het beeld van de superioriteit van de joods-christelijke beschaving hebben opgepoetst en de islam vooral met vrouweneisen in de hand als intolerant, fundamentalistisch en ondemocratisch konden wegzetten.
Peter Drucker ging aan de hand van Joseph Massad’s boek Desiring Arabs in op de noodzaak voor de LGBT-beweging om met een open blik voor elkaars cultuur en respect voor het recht op zelfbeschikking solidair te zijn met slachtoffers van onderdrukking. Catherine Sameh stelde dat het afgelopen moet zijn met het algemene discours van westerse vrouwen die de rechten dragen tegenover rechtbehoevende vrouwen in de rest van de wereld.

Het laatste onderwerp van die dag over vrouwen, seks en beeldcultuur ging van start met indringende en provocerende diavertoning van Lieke Peeters. Catherine Sameh besprak Ariel levy’s Bimbo Culture en Dylan van Rijsbergen tenslotte zette ‘slow sex’ als alternatief neer, waarbij ieder op een persoonlijke en authentieke manier geniet met aandacht en zorg voor de partner en respect voor ieders autonomie.

Een geslaagde conferentie, waarbij we elkaar met nieuwe ideeën, beelden en bijdragen hebben geïnspireerd en eigenlijk kan dat niet zonder vervolg blijven.....