In de brief van Jongerius wordt een zeer positief beeld gegeven van dit akkoord: ‘De AOW wordt welvaartsvast’, ‘de AOW wordt flexibel’, ‘de werknemers kunnen zelf kiezen of ze langer doorwerken of eerder met pensioen gaan’, waarbij wel wordt toegevoegd: ‘maar dan ontvangt u een iets lagere pensioenuitkering’. ‘De pensioenpremies worden stabiel’ en ‘de financiële mee- en tegenvallers worden eerlijk verdeeld over jong en oud.’
“De FNV is tevreden over dit akkoord”, zo besluit Jongerius haar brief. “Dit is een heel belangrijk signaal aan het volgende kabinet. We brengen de pensioenen in een rustiger vaarwater en trekken hiermee de lessen uit de financiële crisis. Laat uw stem horen in dit referendum: uw mening telt!”
In werkelijkheid is er voor werknemers in dit akkoord weinig positiefs te vinden. De FNV-leiding staakt met dit akkoord haar verzet tegen de verhoging van de AOW-leeftijd en accepteert een verhoging naar 66 jaar in 2020, naar 67 in 2025 en vervolgens een verdere verhoging in de toekomst, afhankelijk van de verdere stijging van de gemiddelde levensverwachting.

De door Jongerius genoemde flexibilisering van de AOW-leeftijd bestaat er uit dat wie eerder dan de geldende leeftijd op wil houden met werken een verlaging van 6,5% krijgt per eerder gestopt jaar. Wie dus in 2025 op 65 jaar wil stoppen levert 13% in.

De FNV kan in de brief aan de leden en op haar website zo’n positief beeld van het akkoord schetsen door het niet te vergelijken met de situatie nu, maar met de plannen van het vorige kabinet. In plaats van zich door de hond (het kabinet) te laten bijten moeten de werknemers zich maar door de kat (de werkgevers) te grazen laten nemen. In beide gevallen levert het een bezuiniging voor de overheid op van 4 miljard euro. Met andere woorden: als het aan Jongerius cs ligt, betalen de werknemers 4 miljard mee aan de gevolgen van de crisis en het overeind houden van de banken.

Deze opstelling van de FNV-leiding is helemaal cynisch als we naar de recente geschiedenis van de AOW-discussie kijken. In 2009 organiseerde de FNV ook een ledenreferendum. Toen werd de leden met nadruk gevraagd in te stemmen met een akkoord dat de FNV had afgesloten met werkgevers en regering. Daarin werd afgezien van een looneis van 3,5% in ruil voor ... precies, het behoud van de AOW op 65 jaar. Met dat akkoord was de verhoging van de AOW-leeftijd van de baan, verklaarde Jongerius toen stoer. Dat bleek louter bluf te zijn en toen de werkgevers die bluf doorprikten, waren ze in de woorden van Jongerius ‘tuig van de richel’.

Met dit tuig heeft Jongerius nu dus een nieuw akkoord gesloten. Om te voorkomen dat ‘de politiek’ de AOW-leeftijd afschaft, wil de FNV-leiding dit nu maar vast zelf doen. Daarbij presteert de vakcentrale het om op haar site keihard te beweren dat de FNV altijd al voor een flexibele AOW is geweest. Iedereen die een geheugen van langer dan anderhalf jaar heeft, weet dat dat een leugen is. Elders op de FNV-site is ook nog steeds een keur aan argumenten tegen de AOW-leeftijdverhoging te vinden. Gelukkig mogen de FNV-leden zich er in een referendum nog over uitspreken. Hopelijk wordt het een massaal nee. Wie nog twijfelt kan op de FNV-site een schat aan argumenten vinden voor een nee-stem. En de site geeft ook een aantal mogelijke alternatieven.

Dit artikel werd eerder gepubliceerd op: www.konfrontatie.nl.