Op 2 mei meldde de bekende postbode en antikapitalistisch politiek boegbeeld Olivier Besancenot aan zijn partij NPA (Nieuwe Antikapitalistische Partij) dat hij geen kandidaat meer wenst te zijn voor de presidentsverkiezingen van 2012.

In 2002 en 2007 was Besancenot wel kandidaat, toen nog voor de LCR, en zijn behoorlijk succesvolle en opgemerkte campagnes leidden recht naar de oprichting van de NPA. Enkele dagen na de bekendmaking van zijn beslissing, richtte Besancenot zich tot alle leden van zijn partij om zijn beslissing toe te lichten. Het werd een opmerkelijke brief waarin hij de NPA ondermeer waarschuwt voor een te sterke personalisering. We publiceren hier graag enkele passages uit die brief. "De Arabische revoluties tonen het: de wind van de geschiedenis is aan het keren en kan heel snel van richting veranderen."

"Deze beslissing zou niet als een verrassing mogen komen. Al sinds enkele jaren liet ik weten niet van plan te zijn om een abonnement op de presidentsverkiezingen te nemen en te verworden tot een eeuwige kandidaat van radicaal links. Sinds een aantal maanden behoor ik ook tot diegenen die de organisatie waarschuwen voor de risico's van een te sterke en overdreven personalisering. Dat ideeën ingebed zijn in een bepaalde en tijdsgebonden sociale en politieke context en dat het dus noodzakelijk kan zijn om bepaalde taken voor een specifieke periode te delegeren aan een publieke vertegenwoordiger is één zaak. Iets anders is het wanneer je het mediaspel gaat spelen als vervangmiddel voor echte grass-roots acties in de klassenstrijd."

"We organiseren ons op dagelijkse basis op ons werk, in de strijd, tijdens verkiezingen… met als doel om op te komen voor een samenleving die bevrijd is van uitbuiting, onderdrukking en vervreemding. Je bevrijden van de hedendaagse vormen van geknechtheid, betekent onvermijdelijk een breuk maken met het huidige model. Die breuk kan er enkel komen wanneer de bevolking zich in toenemende mate zelf met de politiek gaat bezighouden."

"Dit betekent dat we hier en nu alle anonieme burgers oproepen om hun lot in eigen handen te nemen.  Daarom roepen we de volkse lagen steevast op om zelf de politieke scene te bestormen en de grenzen die politici ons opleggen om ons weg te houden van de arena, te doorbreken. Overal waar we tussenkomen dragen we deze orginele en subversieve boodschap uit: in de wijken, de fabrieken, de scholen, de universiteiten, de markten, tijdens verkiezingen. Deze all-roundboodschap vormt het handelsmerk van onze partij, laten we het niet bezoedelen in naam van een of andere ‘verkiezingsreflex’."

"In 2002 hebben wij voor de grote verrassing gezorgd, toen de LCR de moed had om een jonge werkmens, een postbode, als kandidaat naar voren te schuiven tijdens de presidentsverkiezingen. Laten we nog meer verrassen, door vandaag nog andere anonieme militanten naar voren te schuiven bij de verkiezingen.  Op die manier tonen we eens te meer wat we werkelijk zijn: een collectieve en heterogene hefboom. Op die manier tonen we krachtig aan dat wij geen politiekers nodig hebben om ons uit te drukken, om te begrijpen wat er zich voor onze ogen afspeelt en om alternatieven voor te stellen. Het gaat om een progressieve daad. Vandaag kiezen om “op veilig te spelen” zou betekenen dat we toegeven aan die schadelijke, conservatieve instincten, die ons vertellen dat je politiek maar best aan anderen overlaat."

"Vandaag ben ik klaar om me voor de volle honderd procent te investeren, zodat onze partij, de NPA, inderdaad een kandidaat kan naar voren schuiven tijdens de volgende presidentsverkiezingen. Ik ben klaar om mijn schouders te zetten en mijn uiterste best te doen voor onze kandidaat tijdens die verkiezingscampagne. Vandaag maakt de arbeidersbeweging in Frankrijk een periode van eb door. Maar dat mag het instabiele karakter van de politieke situatie vandaag niet verbergen. Die politieke situatie blijft instabiel omwille van de globale crisis die het kapitalisme sinds drie jaar doormaakt. De Arabische revoluties tonen het: de wind van de geschiedenis is aan het keren en kan heel snel van richting veranderen."

Dit artikel verscheen eerder op socialisme21.be