Vrede voor de hutten, oorlog voor de paleizen

Oekraïne is een van de armste landen van Europa. De 45 miljoen mensen in het land moeten rondkomen met een loon van gemiddeld € 65 per maand. Daartegenover verdienen de clans in de nationale oligarchie nog steeds grote fortuinen in het bijzonder in de industrie en de mijnen. Het Don-gebied levert een kwart van de deviezeninkomsten van Oekraïne, ondanks dat er officieel nog maar in honderdvijfennegentig mijnen gewerkt wordt van de tweehonderddertig twintig jaar geleden. In diezelfde periode ontvluchtten meer dan zeven miljoen inwoners het land. De mijnen zijn voor een groot deel het eigendom van de miljardair Viktor Janoekovitsj een familielid van de afgezette president met dezelfde naam. Veel mijnen zijn illegale mijnen (kopanki). De steenkool uit die mijnen wordt goedkoop aan de staatsmijnen geleverd en vervolgens tegen marktprijzen aan de staat verkocht. Tien procent van de steenkool uit de kopanki wordt zwart verkocht en komt helemaal niet op de markt. Achter deze praktijk gaat de figuur schuil van Alexander Janoekovitsj, de oudste zoon van de afgezette president. De staatsmijnen ontvangen subsidie van de regering om zogenaamd de solvabiliteit van de mijnen op pijl te houden. Deze subsidie verdwijnt voor het grootste deel in de zakken van de mannen van het regime.1) Ondanks het feit dat het gevaarlijk is om in de illegale mijnen te werken, zijn de mijnwerkers bereid (gedwongen) om dat voor € 200 à € 300 per maand te doen. Vergeleken met wat de meeste arbeiders verdienen een vorstelijk loon.

De Nederlandse minister Ploumen die een dezer dagen Oekraïne bezocht zal die zwoegers voor een hongerloon zeker niet hebben ontmoet. De Nederlandse ondernemers en de politieke bureaucratie spreken alleen over de kansen van export (werkgelegenheid!) voor de eigen industrie en landbouw door het associatieverdrag van Oekraïne met de Europese Unie en hebben geen boodschap aan het lot van de arbeiders in het land.

De toestand in het land werd door Volodymyr Ishchenko, de Oekraïense socioloog en directeur van het Instituut voor maatschappelijk onderzoek te Kiev, enige dagen na het aan de macht komen van de huidige president Petro Poroshenko als volgt gekenschetst: deze regering vertegenwoordigt dezelfde waarden als de vorige: economisch liberalisme en persoonlijke verrijking. De leus die tijdens de campagne voor afzetting van  Janoekovitsj als president overal op straat te horen was Vrede voor de hutten oorlog voor de paleizen, is vergeten.

Wie zijn de oligarchen, die de dienst in het land uitmaken? Het meest luxe hotel van Oekraïne is het Donbass Palace van Rinat Akhmetov. Om er een nacht te slapen moet men € 300, bijna vijf maandsalarissen van een arbeider, neertellen. Akhmetov is de rijkste oligarch van het land. Naast het hotel staat een groot gebouw waarin twee andere ondernemingen van hem ondergebracht zijn: Metinvest en DTEK, formeel gevestigd in Zwitserland. De oligarch bezit voorts bedrijven en belangrijke investeringen in Rusland, Bulgarije, Italië en Engeland.Igor Kolomoisky, een andere oligarch, was gouverneur van het district Dnjepropetrovsk. Toen hij gesommeerd werd het gouverneurschap neer te leggen, stuurde hij een gewapende groep mannen om zijn ongenoegen kenbaar te maken. Uiteindelijk heeft hij het gouverneurschap toch neergelegd, wat niet wegneemt dat zijn economische positie onaangetast bleef.

Tarouta (van Griekse afkomst) vertegenwoordigt de Griekse minderheid. Hij is bezitter van de metaalfabrieken Azovstal en Illitch en een fabriek voor de fabricage van wagons en locomotieven Azovmach. De productie daarvan wordt vrijwel geheel aan Rusland geleverd. Tarouta werd geboren in Mariopol, het huidige bastion van de Akhmetovgroep. De politieke invloed van de oligarchen is de laatste tijd weliswaar enigszins beperkt, maar nog steeds overheersend. Ook Poroshenko, de president van Oekraïne, is een oligarch. Hij wordt in het land 'de koning van de chocola' genoemd. Zijn fortuin heeft hij verdiend met de handel in cacaobonen. Hij is een grote vriend van het Westen en weet heel goed wat de voordelen van een associatieverdrag tussen Europa en Oekraïne zijn voor zowel de kapitalisten in het Westen als die in zijn eigen land.

Of er werkelijk zoveel zaken met Oekraïne gedaan kunnen worden dankzij de associatieovereenkomst is zeer de vraag. Wat is de koopkrachtige vraag van een bevolking waarvan het gemiddelde loon € 65 per maand is? De sleutelpositie van Oekraïne tussen het Westen en Rusland is in de geopolitieke strategie van de Amerikanen en de rest van het Westen veel belangrijker dan de export van wat dan ook naar de armoedige bevolking van Oekraïne. Ook al wil men de Europese bevolking het tegenovergestelde wijsmaken. Daarom, stem op 6 april tegen het associatieverdrag. De Nederlandse noch de Oekraïense bevolking is met dat verdrag gediend.

1) Jean-Arnault Derens en Laurant Gelin- Le Monde Diplomatique april 2014 :Ukraine d 'une oligachie à l 'autre

 

 

Soort artikel

Reactie toevoegen

Plain text

  • Toegelaten HTML-tags: <a href hreflang> <em> <strong> <cite> <blockquote cite> <code> <ul type> <ol start type> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
Uw reactie zal niet meteen verschijnen, deze wordt eerst goedgekeurd door de beheerder.
pagetoptoptop