Een vergelijking van de geschiedenis van de covid-19-pandemie in Azië en Europa (en tussen Aziatische en Europese landen) helpt bij de discussie over de keuzes en middelen van een gezondheidsbeleid. De antwoorden op sommige vragen kunnen voor de hand liggen, of veel complexer blijken te zijn. [leestijd 20 minuten]

Begin januari ontvingen we zorgwekkende berichten van Europese vrienden die al jaren in Nicaragua wonen. Ze vroegen zich bezorgd af of er misschien nieuwe regels voor buitenlanders of mensen met een dubbele nationaliteit van kracht waren. Verschillende buitenlanders hadden intimiderend bezoek aan huis ontvangen en het nadrukkelijke verzoek om zich voor een afspraak bij de Dirección de Migración y Extranjería – de Nicaraguaanse IND – te melden.

We dachten dat de klimaatramp het grootste gevaar was. Nu weten we dat er nog een ander gevaar is. Een dubbele ecologische crisis dreigt uit te monden in een dystopische chaos.

Overheden lopen jaarlijks miljarden aan belastinginkomsten mis door belastingparadijzen zoals Nederland. De pandemie van het Coronavirus toont treffend aan hoe dergelijke belastingparadijzen het overheidsbeleid en de cohesie binnen de EU ondermijnen, betoogt Boris Kowalski.

Het coronavirus stelt de overheidsfinanciën voor een enorme uitdaging. De pandemie heeft aangetoond hoe jaren van bezuinigingen na de wereldwijde financiële crisis de capaciteit van de gezondheidszorgstelsels hebben uitgehold.