Er is een nieuw plan dat beoogt de relatie tussen Palestijnen en Israëliërs te regelen. Het is geen initiatief van de Israëlische regering, want sinds enige dagen zit in die regering Avigdor Lieberman als minister van Defensie en daarmee is deze regering de meest rechtse geworden die Israël ooit heeft gehad. Wat niet zeggen wil dat Netanyahu zonder Lieberman bereid zou zijn geweest er zijn steun aan te geven. Lieberman is de leider van Jisraël Beeténoe (´Israël ons tehuis') een uiterst rechtse anti-Palestijnse partij van uit de voormalige Sovjet Unie afkomstige joden. Een van de doelstellingen van de partij is alle Palestijnen de grenzen overzetten, ook die uit Gaza en de bezette Westelijke Jordaanoever.

Het bijzondere van het nieuwe plan is, dat het wordt gesteund door zowel Palestijnen als joodse kolonisten, ultra orthodoxe joden en linkse activisten.1) Het zijn weliswaar nog geen grote massa´s, maar het begin is er. Het idee is afkomstig van Emil Salman. Een van de initiatiefnemers is ook Elmashni, een Palestijn die in het kamp Dehaishe is geboren en twaalf jaar in Israëlische gevangenissen heeft gezeten. Na zijn vrijlating werd hij een vooraanstaand lid van Hamas.

Het plan behelst de vorming van twee soevereine staten, een Palestijnse en een Israëlische. Er zal een open grens zijn op de plaats waar de grens was in 1967 vóór de zesdaagse oorlog. Onder de leus: Weg met scheiding, nu federatie. Muren en hekken zullen er niet zijn, alleen confederatie, is het plan gepresenteerd op een conferentie in Tel Aviv, waar zo'n zeventig deelnemers waren. Zeven dagen voor de conferentie heeft een groepje van tien activisten in een klein hotel in de buurt van Bethlehem de laatste hand aan het plan gelegd.

Het plan pretendeert onder meer twee bijzonder zware problemen op te lossen, dat van de positie van de Israëlische nederzettingen en het recht op terugkeer voor de Palestijnen, die in 1948 tijdens de Nakbah (catastrofe) verjaagd werden uit hun woonplaatsen. Iedereen mag wonen waar hij wil, in de Israëlische of Palestijnse staat. De nederzettingen van Israëliërs, waar die zich ook bevinden, zullen ongemoeid worden gelaten. Evenmin zullen huizen van Palestijnen vernietigd worden. De twee staten zullen overkoepeld worden tot een Thuisland. ´Twee staten, één thuisland´ staat er boven het plan.

Men is zich ervan bewust dat er veel overleg en overredingskracht nodig zal zijn om het in brede kring aanvaard te krijgen. Voor hen, die sedert lang ijveren voor de vorming van één staat waarin Israëlieten en Palestijnen gelijke burgerrechten hebben, zal dit plan niet de vervulling van al hun wensen zijn. Het zijn echter uitsluitend de Palestijnen en de Israëliërs die het recht hebben om te kiezen waar en hoe ze willen leven. Belangrijk is dat de idee van federatie van staten in het Midden Oosten met dit plan aan de orde wordt gesteld. Mede om die reden dient het plan gesteund te worden.

1.) Ha 'aretz 1 juni 2016