Van 4 tot 19 oktober marcheerden in Israël tienduizenden  moslim- en joodse vrouwen  samen door het land in een mars voor vrede. Ze liepen 15 km.per dag totdat ze bij het huis van premier Netanyahu in Jerusalem waren gekomen. Onderweg hielden ze halt om met de bevolking over het doel van hun mars te spreken. De mars was georganiseerd door `Vrouwen strijden voor vrede' , een organisatie die opgericht is op 25 november 2014 na de  Israëlische oorlog tegen Gaza. De mars werd gehouden in het kader van een grote campagne voor vrede van `Vrouwen strijden voor vrede'. Eregast van de mars was Leymah Gbowee, een van de drie Liberiaanse vrouwen die de Nobelprijs kregen voor hun aandeel in het bevorderen van het einde van de burgeroorlog in hun land. Een van de deelneemsters aan de mars, Galia Golan, schreef na afloop daarvan: ‘Het was heet, maar ook zeer ontroerend al die tienduizenden Palestijnse en Israëlische vrouwen van alle leeftijden en met verschillende achtergrond. Het was een injectie met hoop, die we hier zo dringend nodig hebben.'

Wat kunnen de vrouwen verwachten?

Zal Netanyahu aan hun verlangen naar vrede tegemoet komen? Dat is hoogst onwaarschijnlijk. Netanyahu is geen man van vrede. Maar een van onrecht en geweld. Hij is het opperhoofd van een apartheidsregime; Eerste minister van een regering waarin Lieberman minister is, een man die het liefst alle Palestijnen het land uit zet. Netanyahu is de voorman van hen die dagelijks het leven van de Palestijnen onmogelijker maakt, die voortgaan met de leefruimte van de Palestijnen in te perken, hun grond te stelen, hun huizen op te blazen 1), hun kinderen in een gevangenis opsluiten, buitenlandse activisten verhinderen levensmiddelen en medicijnen naar de twee miljoen mensen te brengen die daarop zitten te wachten in het concentratiekamp Gaza. En dat alles gebeurt onder het mom van verdediging van de veiligheid van de staat Israël.

Letter P

Hoe lang duurt het nog totdat de Palestijnen met een letter P op hun kleren moeten rondlopen? Het is onbegrijpelijk dat Joden die in het verleden zo vreselijk geleden hebben van geweld, discriminatie en alle denkbare en ondenkbare misdaden, in staat zijn het Palestijnse broedervolk zo schandelijk te behandelen. De Palestijnen zijn niet schuldig aan de Holocaust. Waarom wordt er dan op hen voor die Holocaust wraak genomen? Is Auschwitz vergeten, Sobibor, Buchenwald, Ravensbrück, Dachau en al die andere holen van de hel waar joden gestorven zijn, van honger, door ziekten of in een gaskamer ? Biedt de haat meer bescherming dan de veertien onderzeeërs en de atoombom die Israël bezit ? Bewapening is religie geworden in Israël, niet vrede en saamhorigheid. Desondanks zijn er tienduizenden vrouwen die garant staan voor  de toekomst. Een toekomst van de staat waarin alle mensen als gelijkwaardige burgers zullen leven. In vrede en zonder haat.  Maurice Ferares is een overlevende van de holocaust 1)   Afbraak van huizen. Sinds het begin van 2016  hebben Israëlische autoriteiten op de West Oever van de Jordaan 252 huizen van Palestijnen laten afbreken. Daardoor werden 1062 mensen dakloos waaronder 553 kinderen. Tussen 1 januari 2004 en 31 augustus 2016 zijn in Oost-Jerusalem 641 huizen van Palestijnen afgebroken Er werden 2358 mensen dakloos waaronder 1297 kinderen. (Gegevens van het mensenrechten instituut B'Tselem)