SP-voorman Leo de Kleijn pleit voor één groot links blok in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen op 21 maart 2018. Want, zo zegt hij: “Veel Rotterdammers zijn het spuugzat dat zij tegen elkaar worden uitgespeeld.”
Het zou goed zijn voor Rotterdam als de partijen van de huidige linkse oppositie gezamenlijk, als één blok, de gemeenteraadsverkiezingen 2018 in gaan. Met een goed verkiezingsresultaat kunnen we voor en na 21 maart de Rotterdamse politieke agenda bepalen en het rechtse tij van de afgelopen vier jaar keren. Rotterdamse samenwerking op links is keihard nodig voor de PvdA, SP, GroenLinks en NIDA om echt iets voor elkaar te krijgen in een tijd waarin we als stad te maken krijgen met de maatregelen van een rechts kabinet. Ik zal vertellen waarom.
Het is hoog tijd om de koers van het stadsbestuur socialer en duurzamer te maken. Rotterdam zit in de lift, iets waar we met zijn allen voor gezorgd hebben. Lang niet alle Rotterdammers kunnen mee in die lift. In plaats van straf en dwang, zoals het huidige college tentoonspreidt, wil het linkse blok mensen met een uitkering begeleiden naar werk, met maatwerk, uitgaande van ieders mogelijkheden en capaciteiten. We willen dat ook Rotterdammers met een minimuminkomen schuldenvrij rond kunnen komen: herstel en verbeter de vrijstelling voor lokale lasten, en zet leenbijstand om in bijzondere bijstand. Bovenal: zet voluit in op meer banen voor Rotterdammers, juist ook op banen op mbo-niveau.
Er is flink geïnvesteerd in iconen als het Feyenoordstadion en de Coolsingel, terwijl veel goede wijkvoorzieningen met betrekking tot onder andere zorg en wijkgebouwen wegbezuinigd zijn. De ambities van het huidige stadsbestuur op het gebied van klimaat en duurzaamheid waren ronduit mager, en zelfs die doelen werden niet gehaald. Energiebesparingsmaatregelen werden nauwelijks genomen en de CO2-uitstoot nam zelfs toe in plaats van af.
Met Leefbaar Rotterdam in het stadsbestuur is de diversiteit onder Rotterdammers vooral als een probleem benoemd, in plaats van een blijvend feit en een kans om van Rotterdam een stad te maken van iedereen. De progressieve samenwerking gaat daarom vooral over de broodnodige veranderingen op bovenstaande terreinen.
“We vonden elkaar veelvuldig in de kritiek op het rechtse stadsbeleid”
Veel Rotterdammers zijn het spuugzat dat zij tegen elkaar worden uitgespeeld en opgezet. Zij hebben helemaal geen zin in een verkiezingsstrijd waar het debat tussen de PVV en Leefbaar Rotterdam de toon gaat zetten, want er is zoveel meer. Met het progressieve blok zorgen we ervoor dat de echt belangrijke keuzes op het gebied van armoedebeleid, goed en betaalbaar wonen voor iedereen, energiebesparing, emancipatie van iedereen en klimaatbeleid dé onderwerpen van het debat worden.
Het sterke van een samenwerking van deze partijen is dat we elkaar aanvullen in plaats van beconcurreren. De partijen hebben allemaal hun eigen sterke punten en hun eigen sociale basis in de stad. Waar de SP gemakkelijker teleurgestelde Leefbaar-stemmers over de streep kan trekken, zal GroenLinks het wellicht beter doen bij hoogopgeleide Rotterdammers, die twijfelen tussen D66 en het linkse blok.
De eerste publieke bijeenkomst op 24 september met PvdA, SP, NIDA en GroenLinks was hoopgevend. Alle vier de fractievoorzitters staan positief tegenover samenwerking. De basis daarvoor is natuurlijk gelegd in de afgelopen drieënhalf jaar. We vonden elkaar veelvuldig in onze kritiek op en alternatieven voor het rechtse stadsbeleid van Leefbaar Rotterdam, D66 en CDA. We werkten al samen in initiatieven tegen de afbraak van het armoedebeleid en het straf- en dwangbeleid voor mensen met een uitkering. We werkten samen rond het woonreferendum tegen de woonvisie van het college, en we kwamen gezamenlijk op voor het welkom heten van vluchtelingen in onze stad.
Bovendien merken we in gesprekken met mensen op straat of tijdens bijeenkomsten dat bijna iedereen die links of progressief wil stemmen progressieve samenwerking wenst. Een gezamenlijk blok op links opent ook veel meer mogelijkheden om Rotterdammers die geen lid zijn van een van de vier partijen te enthousiasmeren en mee te laten doen. Dat geldt ook voor maatschappelijke organisaties en bewegingen, van de vakbeweging, buurtorganisaties tot milieuclubs. Die zullen zich niet zo gemakkelijk uitspreken voor een van de vier partijen, maar veel eerder wel voor een gezamenlijk alternatief.
“Ook na 21 maart houden we vast aan samenwerking”
Tot slot, maar zeker niet het minst belangrijk: mensen gaan stemmen als er ook echt iets te kiezen valt. Met een gezamenlijk tienpuntenprogramma kan een links blok een realistisch en inhoudelijk aantrekkelijk alternatief voorleggen aan de Rotterdammers. Gaan we door met Leefbaar Rotterdam en misschien zelfs de PVV, of kiezen we voor een sociale en duurzame koers voor de stad? Twee grote blokken tegenover elkaar schept duidelijkheid en maakt duidelijk welke keuze er is op 21 maart. Om succes te hebben, zal er één duidelijke afspraak gemaakt moeten worden: ook na 21 maart – tijdens de coalitievorming – houden we vast aan de samenwerking, en de gezamenlijke hoofdpunten zijn de inzet voor een nieuw stadsbestuur.
We zijn het gesprek goed begonnen, erkennen de onderlinge verschillen, maar vinden elkaar in het belang van Rotterdam. Vol vertrouwen vooruit!
Dit stuk versdheen eerder op vers beton.
Reactie toevoegen