De snelle overwinning van de Amerikanen en de Britten maakt de weg vrij voor een straffere, rechtsere neoliberale politiek over de hele wereld.
Toeval of niet. Het ziet er naar uit dat we van dat beleid de komende jaren ook in Nederland ons deel gaan krijgen.
Wouter Bos kan de balans opmaken van de formatiepoging met een CDA dat van begin af aan naar rechts keek. Bos maakte zichzelf en zijn partij daarbij in toenemende mate ongeloofwaardig. Hij draaide en keerde waar het ging over de oorlog in Irak. Hij ging akkoord met de inzet van het CDA om in 2007 op een begrotingsevenwicht uit te komen. Twintig miljard aan bezuinigingen die hard aan komen bij de openbare dienstverlening, uitkeringen en ambtenaren. En die enkel een negatief effect op de economie hebben.
De PvdA moest onder het juk van het neoliberale fundamentalisme van het CDA. Achteraf gezien met als belangrijkste doel om de weg vrij te maken van een rechts kabinet Balkenende 2.
De vakbeweging liet op het einde van de formatie poging weten niet mee te willen werken aan het bezuinigingspakket en aan de ontkoppeling van uitkeringen en lonen. 'Bos en Balkenende hebben ons niets te bieden', aldus Lodewijk de Waal.

Of alleen de VVD aanschuift voor een minderheidskabinet of dat er een kabinet met D66 of toch de LPF komt, voor het beleid zal het niet veel uitmaken. Dat wordt er één van de broekriem, conservatieve moraal en een openlijkere bijdrage aan de verdere oorlogsplannen van Bush.
Voor de PvdA is er maar één zinvolle optie. Een onvoorwaardelijke keuze voor een linkse en sociale oppositie. Of de partij dat voor elkaar krijgt met Wouter Bos is zeer de vraag.

Initiatieven van na 15 mei vorig jaar om met sociale bewegingen, vakbeweging en linkse partijen samen te werken in oppositie tegen rechts en voor sociale alternatieven raakten met de laatste verkiezingen op de achtergrond.
Er is alle reden om de actieplannen weer snel uit de kast te halen.