De voortvarendheid waarmee de huizen worden afgebroken staat in schril contrast met de traagheid waarmee de regering andere zaken aanpakt. In vijf van de 26 Egyptische gouvernementen heerst een groot tekort aan drinkwater. Demonstrerende dorpsbewoners blokkeren wegen. Waarnemers spreken van “een revolutie van de dorstigen.” Het zijn trouwens niet alleen arme buurten waar geen water uit de kraan komt, ook in villabuurten in Caïro waar de achterban van de regering woont, komt geen water uit de kraan.

Ondertussen gaat er een stakingsgolf door het land. Dit jaar alleen al waren er 350 arbeidsconflicten. Dat is niet veel in een land met 70 miljoen inwoners, maar dit soort zelfstandige acties van arbeiders is wel nieuw in een land waar vakbonden traditioneel alleen maar mobiliseerden vóór de regeringspartij.

De regering Moebarak blijft onverminderd populair in Washington. Op hun reis door het Midden-Oosten gaven de Amerikaanse minister Rice en haar collega van defensie Gates Egypte nog eens 13 miljard dollar voor wapenaankopen, bovenop de militaire hulp die het al krijgt. Sprak de regering Bush een paar jaar geleden nog over de noodzaak van democratisering in het Midden-Oosten, sinds de overwinning van Hamas in de Palestijnse verkiezingen, steunt de Amerikaanse regering elke dictatuur zolang die maar een gematigde houding inneemt ten aanzien van Israël. En met het afbreken van een paar duizend huizen, levert de Egyptische regering natuurlijk het ultieme bewijs van gematigdheid.