Nog steeds worden we voor een groot deel van de tijd aan huis gebonden. Om overbelasting van de gezondheidszorg te vermijden zijn nog immer openbare bijeenkomsten uiterst beperkt. Dat betekent dus nog altijd geen bezoek aan bioscoop en theater. Maar filmliefhebbers kunnen tóch aan hun trekken komen. Via de televisie en via internet. Via de buis of via het scherm online. Grenzeloos geeft nu in successie voor de tweede maal enkele kijktips, aangeleverd door filmfanaat Rob Lubbersen.

Op tv

State Funeral. Maandag 6 april om 23.35 op Arte.

Een documentaire over de staatsbegrafenis van Jozef Stalin in maart 1953. Met originele beelden van de vier dagen die in de toenmalige Sovjet Unie werden uitgetrokken om afscheid te nemen van deze dode dictator. Bij het massale rouwvertoon in Moskou werden duizenden mensen vertrapt. Jarenlange persoonsverheerlijking leidden tot hysterische taferelen bij Stalin’s doodsbed en de bijzetting van zijn lijk in een mausoleum bij het Kremlin naast dat van Lenin. Het dagblad De Waarheid van de Communistische Partij Nederland (CPN) schreef in een speciale brochure van 32 pagina’s: “Stalin is gestorven. De grootste aanvoerder, die de internationale arbeidersbeweging in onze tijd heeft voortgebracht, heeft ons verlaten.” De documentaire op Arte geeft een iets ‘genuanceerder’ beeld en is een goede reden om de speelfilm The Death of Stalin uit 2018 van Armando Iannucci weer eens uit de kast te halen of op de kop te tikken. Die zwarte komedie geeft een wrang maar aardig kloppend beeld van de paniek en intriges in het Kremlin bij de opvolgingsstrijd na de dood van Stalin.

Gebroken Spiegels. Vrijdag 10 april om 0.50 op RTL 8.

Een speelfilm van Marleen Gorris uit 1984. Een thriller die zich voor een groot deel afspeelt in een Amsterdams bordeel. De gespannen verhoudingen tussen mannen en vrouwen staan centraal. De VPRO-gids heeft het over een “feministische pamfletfilm”. En noemt Gebroken Spiegels “Een Nederlands hoogtepunt uit de productieve filmjaren tachtig.” Marleen Gorris zou later in 1996 met Antonia (Willeke van Ammelrooy) in Hollywood een Oscar scoren voor ‘de beste buitenlandse film’. 

Online

Little Joe is de naam van een plant, waarvan de bloem een geur afscheidt die mensen gelukkig moet maken. Maarrr, met de geur verspreidt de plant ook een virus dat het gedrag van mensen verandert en niet altijd ten goede. Of is dat alleen maar de inbeelding van de plantenkweekster Alice, die Little Joe gemaakt heeft? Mensen veranderen immers sowieso voortdurend, door pubertijd, dementie, of gewoon door wat ze meemaken in ‘het leven’. Alice twijfelt. Zij wordt gespeeld door Emily Beecham – beste actrice volgens het London Independent Film Festival van 2011. De Oostenrijkse regisseuse Jessica Hausner heeft er met haar een spannende, misschien een tikkie trage film van gemaakt. ‘Grappig’ is het gegeven in deze corona-tijd dat een virus nu eens niet van dier op mens, maar van plant op mens wordt overgedragen. Al ligt de vergelijking van Little Joe met cocaïne meer voor de hand dan met corona. Op de achtergrond speelt ook nog het altijd actuele thema mee van de giftige mix van wetenschap (bio-research) en winstbejag (neo-liberalisme). Te zien op Picl.nl voor € 8,50. 

Papicha betekent zoiets als ‘vlotte meid’. Deze speelfilm gaat over een groepje studentes in Algiers in de negentiger jaren.  In die tijd rukte het islamitisch fundamentalisme op in Algerije. De studentes beantwoorden de geloofsterreur met een flinke dosis frisse-jonge-meiden-humor. Onder aanvoering van papicha Nedjma lachen ze heel wat af. Dan wil Nedjma, een begaafd kledingontwerpster, op de campus van de universiteit een modeshow organiseren om de jonge-vrouwen-vrijheid te vieren. Een modeshow? De fundamentalisten reageren furieus. Wat zich vervolgens afspeelt, is gebaseerd op ware gebeurtenissen. Te zien op Picl.nl voor € 8,50.