De PVV staat in de peilingen op dertig zetels. Het kan de grootste partij worden in Nederland. Het rechtse populisme gedijt. Geen wonder dat ook academici die ideologische richting inslaan. Er is een markt voor. Er valt wat te halen. Maar ... wat brengen ze?

Een ronduit rechtse commentator met universitaire graad die de laatste tijd regelmatig van zich laat horen, is ongetwijfeld Thierry Baudet. Of het nou gaat om Internationaal Recht, Zwarte Piet of de Chinezengrappen van Gordon, hij kwam aan het woord. Meermalen, op Radio 1 en in NRC Handelsblad. Thierry Baudet wordt verondersteld daarbij een zekere wetenschappelijke inbreng te leveren. Hij is doctor, gepromoveerd jurist en historicus en werkzaam aan de Universiteit van Tilburg. Zijn gedachtegoed is neergelegd in het in 2013 verschenen boek Oikofobie. De angst voor het eigene.

'Het eigene'

Baudet keert zich in zijn boek tegen multiculturalisme, modernisme in de kunsten en het Europese project. In zijn ogen zijn dat symptomen van een ziekelijke afkeer van 'het thuis', van 'het eigene'.
De term oikofobie is een vondst van de conservatieve Britse filosoof Roger Scruton die trouwens als co-promotor Baudet aan zijn doctorstitel heeft geholpen. Een gebeuren waar ook de Hollandse conservatief Paul Cliteur bij was betrokken. Overigens lanceerde Roger Scruton de term oikofobie in Antwerpen op 23 juni 2006 op een lezing voor het extreem rechtse Belgische Vlaams Belang.

Kritiek

Het optreden en het boek van Thierry Baudet hebben de nodige reacties opgeroepen.
Jan Willem Duyvendak, hoogleraar Sociologie van de Universiteit van Amsterdam, heeft in de NRC van 14 september 2013 gesteld dat Baudet zwaar overdrijft: "Oikofobie? We zijn juist alleen maar bezig met ons thuisgevoel." Duyvendak zelf houdt zich met dat onderwerp al jaren bezig.
Hubert Smeets levert in dezelfde krant van 20 september 2013 een uitgebreide recensie. Hij treedt Baudet aanvankelijk welwillend tegemoet. "Er is niets mis met een (jonge) intellectueel die zich niet wenst aan te passen aan de heersende mores maar een eigen referentiekader wil scheppen en daarom om zich heen mept." Edoch: "Maar dat ontslaat zelfs de wildste denker niet van de plicht een minimale intellectuele discipline en coherentie in acht te nemen." En die discipline en coherentie zijn zoek bij Baudet. Smeets verwijt hem tevens een "hermetisch denksysteem ", een gesloten denksysteem, te koesteren.

Koen Kleijn pakt in De Groene Amsterdammer van 26 september 2013 nog wat forser uit: "In Oikofobie wordt geen gefundeerde cultuurkritiek te berde gebracht. Er wordt met een beschamend gebrek aan feitenkennis en een arsenaal aan vooroorlogse krachttermen een Nederland opgeroepen dat alleen een vage contour krijgt, maar geen enkele invulling. Het is een soufflé, samengesteld uit gelijke delen Scruton en Wilders, met twee eetlepels Le Pen, een mespunt Mussert en voor de rest lucht, lucht, warme lucht." Oeps!

De publicist Louis van Overbeek gaat in Opiniestukken van 17 september 2013 nog één stapje verder met de stelling: "De nieuwe doctor Baudet is aardig op weg zich te ontwikkelen in de richting van een academisch bruinhemd."

Hoewel verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog, het Nazisme en het Fascisme niet meer erg populair zijn, want wat versleten, wil ik bij die constatering van Van Overbeek toch even stilstaan.

Dreiging

Wat in bijna alle besprekingen van de opvattingen van Thierry Baudet ontbreekt, dat is de dreiging. De dreiging of bedreiging die hij zelf letterlijk formuleert: "Een hele samenleving politiek ontheemden en spiritueel onteigenen is een onvergeeflijke misdaad. De massale immigratie, de supranationale machtsgreep en het modernisme in de kunsten: ze moeten een halt worden toegeroepen. " Hij schrijft het in NRC Handelsblad van 7 september 2013. Let wel: een onvergeeflijke misdaad. EEN ONVERGEEFLIJKE MISDAAD. ONVERGEEFLIJK. MISDAAD. Kunstenaars, kosmopolieten, humanisten, bereidt U voor op het voltrekken van het vonnis ...

Inmiddels wordt Thierry Baudet in zijn kruistocht geflankeerd door Bastiaan Rijpkema, rechtsfilosoof en verbonden aan de Universiteit Leiden. Zie de NRC van 30 november 2013. Er is een markt voor rechtse academici. Er valt wat te halen.

Hou ze in de gaten!

Dit artikel werd eerder gepubliceerd op: Solidariteit.nl

roblubbersen[at]grenzeloos.org