PvdA-kamerlid Diederik Samsom spreekt op de demonstratie van 20 september. Voor actieblad Ravage reden om te weigeren de oproep van Keer Het Tij mee te sturen: ‘We vinden het ongepast en schokkend dat een van origine buitenparlementair initiatief als Keer het Tij, dat zich verzet tegen de plannen van het 'rechtse kabinet', het toestaat dat een gematigde politieke partij als de PvdA, die met Paars 8 jaar lang een neoliberale rampenkoers heeft gevolgd (inhumaan asielbeleid waardoor nu vrijwel geen vluchteling het land meer binnenkomt, Betuwelijn dood spoor, Schiphol drama, etc.) onderdeel uitmaakt van datzelfde platform dat alternatief zegt te zijn.’

Die discussie pleegt over en weer gevoerd te worden vanuit rotsvaste, principiële stellingen. Toch is het minder gemakkelijk dan het lijkt. Aan de ene kant betekent de deelname van de PvdA dat het initiatief een brede uitstraling heeft, ook naar mensen die niet snel op straat komen. Bovendien willen we juist ook de aanhang en achterban van de PvdA (en de vakbeweging) betrekken bij de acties en alternatieven. Het zou onzinnig zijn te denken dat we met alleen radicaal links de plannen van Balkenende van tafel kunnen krijgen. Het betrekken van de PvdA achterban kan moeilijk of niet als we de leiding van de partij uitsluiten van onze acties.
Maar aan de andere kant is het ook een illusie om te denken dat de huidige leiding van de PvdA ons van dienst zal zijn om een links alternatief op te bouwen. Je hoeft daarbij nog niet eens te wijzen op het verleden en acht jaar Paars. De PvdA wil ook nu, net als Balkenende, fors bezuinigen. En de partij van Bos staat bijvoorbeeld ook achter het sturen van Nederlandse troepen naar Irak.

Het botweg weren van de PvdA levert niet alleen het traditionele beeld van 'ruziemakend links' op, maar bemoeilijkt ook de noodzakelijke verbreding van de beweging. Wat mij betreft kunnen de sociaaldemocraten meedoen aan en mobiliseren voor het verzet tegen de regering, graag zelfs. Als dat maar niet betekent dat we onze eisen en alternatieven gaan afzwakken. We bouwen geen beweging op als we ons voor het karretje van een eerste regering Bos met het CDA laten spannen. Sterker nog om een geloofwaardig alternatief vorm te geven zal volstrekt duidelijk moeten zijn dat het alternatief voor het huidige kabinet niets te maken heeft met een terugkeer van Paars of het aantreden van het eerder geaborteerde kabinet Balkende-Bos.
We kiezen voor een sociaal alternatief en een breuk met het neoliberale beleid van Balkenende én van Paars daarvoor. Als dat het platform is waarop we acties organiseren, dan kan de PvdA daarbij aanschuiven.