Het verhaal van LEK gaat over een jonge politieagent die zowel hogerop als met zijn vrouw een kind wil. Dat wil allebei niet zo best lukken. Dan wordt hij benaderd door de Centrale Inlichtingen Dienst (CID) om een, inmiddels criminele, jeugdvriend te benaderen. Die vriend, net wél vader geworden, voelt wat voor een ‘nieuw leven’ en speelt inderdaad belangwekkende informatie door. Vervolgens ontvouwt zich een IRT-achtige thriller met intriges, corruptie, geknoei (wie runt wie?) en verraad (er is een LEK!). De gebruikelijke ingrediënten als achtervolgingen en geweld ontbreken niet. Het speelt zich allemaal af in typisch Amsterdamse sferen. Bijna achteloos speelt die stad een nadrukkelijke rol op de achtergrond. Dit, de gesproken taal, de gebruikte muziek, maar ook de manier van omgaan tussen de agent en zijn vrouw, maken LEK tot een herkenbare Nederlandse film. Voor velen is dat nou niet bepaald een aanbeveling.

De Nederlandse Film
Nederlandse films ‘doen’ het niet zo goed. Abeltje en Kruimeltje daargelaten. Zelfs internationaal erkende toppers als Karakter en De Poolse Bruid haalden nog geen 100.000 toeschouwers. Nederlandse films worden vaak geassocieerd met truttigheid, overdreven seks, rammelende scenario’s en stijf toneelmatig acteren. Nou moeten ze vaak met weinig geld gemaakt worden. Bij het Filmfonds valt maximaal 1 miljoen te halen en misschien kun je bij een omroep nog zo’n bedrag lospingelen. Daar maak je ongeveer 20 seconden Titanic mee...
Vanaf dit jaar moet een gunstige belastingmaatregel het aantrekkelijker maken om in film te investeren. Er liggen al 35 projecten op tafel die van die constructie gebruik willen maken. Ben benieuwd wat dat gaat opleveren: wie gaat wat sponsoren? Het waarom laat zich gemakkelijk raden. En dat zou wel eens ten nadele kunnen zijn van de onafhankelijke, kritische of experimentele film. Een voordeel zou zijn dat het Filmfonds meer ruimte houdt voor het steunen van ‘nieuw bloed’. We zullen zien.

Goed acteerwerk
LEK heeft het nog vooral met dat Filmfonds en de VARA moeten doen. Het heeft de film geen kwaad gedaan. Regisseur Jean van de Velde, bekend van All Stars, levert een vlotte, soepele en spannende film. De intro is ronduit van internationale allure. Het eerste gesproken woord ‘neuken’ doet je je hart vasthouden. Gaan we weer ouderwets te veel platte seks op het doek dumpen? Het valt mee, want het is ditmaal echt functioneel. Het acteerwerk is over het algemeen ook prima. Je houdt weer even je hart vast als Lou Landré in beeld verschijnt, maar van zijn Nationale Toneel-gedoe is gelukkig niet al te veel te zien. De agent (Cas Jansen), zijn vrouw (Ricky Koole) en zijn maatje (Thomas Acda) spelen fris van de lever. De criminele jeugdvriend (Victor Löw) is indrukwekkend.
Bij de film is een interessante web-site voor internet gemaakt: www.lek-film.nl. Met info over de film, maar ook allerlei wetenswaardigheden over de IRT-affaire. Er zit zelfs een link bij naar het in linkse kringen niet onbekende Buro Jansen en Jansen. Of dat allemaal helpt om de bioscoopzalen te vullen? Volgens Laura en Annemiek gaat het om hele andere dingen. Op de vrije recensiepagina van de Internet-site www.infothuis.nl/filminfo zingen zij in koor: “Het is een hele goeie film, want Cas Jansen is een LEKker ding!”. Tsja, zo kan je er ook tegenaan kijken.