Steeds meer ontwikkelingslanden kunnen niet meer voorzien in basisbehoeften als voedsel en water. De kloof tussen arm en rijk, ook in de geïndustrialiseerde landen, wordt groter. Winsten van multinationals stijgen. De grote westerse bedrijven vernietigen steeds meer lokale economische structuren. Ze verdringen met hun merken en marketingstrategieën lokaal geproduceerde goederen en sectoren. Ze voeren hetzelfde beleid van uitbesteding en afbraak van vast werk in ontwikkelingslanden en in Europa.
Er zit vaak een dubbele bodem in het ‘maatschappelijk verantwoorde’ beleid van grote ondernemingen. Voor de verkoop van zeep in India aan de allerarmsten in kleine dorpen organiseert Unilever een netwerk van vrouwen die zo een eigen handeltje kunnen beginnen. Aan de andere kant sluit Unilever in hetzelfde land de eigen fabrieken en besteed de productie van zeep uit aan subcontractors, vaak met gebruik van vestiging subsidies van de lokale overheid. Voor het bedrijf een ‘win- win’ strategie maar de lokale bevolking zijn gegarandeerde verliezers.
Over de gevolgen van de liberalisering van het financiële verkeer hoeven we niet veel worden vuil te maken. De kranten staan vol over de kredietcrisis. Berichten dat ergste gevolgen achter de rug zijn worden afgewisseld met nieuwe banken die omvallen of met belastinggeld overeind gehouden moeten worden.

Regionalisering versus globalisering
Zoals Walden Bello schrijft moet het inperken van de ongeremde vrijhandel een onderdeel zijn van een strategie voor beperking van de gevolgen van de klimaatverandering. Maar kan de wereld zonder de huidige liberale vorm van globalisering? Hoe zal de wereld er dan uit zien? Zullen onze kleinkinderen bananen alleen maar kennen van Internet? Of plukken we ze in de bossen op de Veluwe omdat het zo warm is geworden? In de brochure Regionalisering als alternatief voor neoliberale globalisering, geschreven door de 'Werkgroep Vóór de Verandering’, wordt geprobeerd een alternatief uit te werken. Uitgangspunt is regionalisering van de economie en samenleving. Een regio wordt opgevat als een deel van een land, of een groep landen.
Allerlei ideeën en praktijkvoorbeelden van een alternatief voor ongebreidelde vrijhandel worden op een rij gezet en besproken. Die variëren van vormen van marktregulering, tot het door de internationale boerenbeweging Via Campesina geïntroduceerde concept van 'voedselsoevereiniteit'. Van onthaasting en verschuiving van belasting op arbeid naar belasting op vervuiling, tot het ter discussie stellen van de huidige, door de EU verplichte, aanbestedingsregels. Ook arbeidsdeling en eigendomsverhoudingen komen, al is het niet op de klassiek marxistisch manier, aan de orde. Maar daarom is het niet minder inspirerend om te lezen.
Juist omdat er soms verrassende maatschappelijke verbanden gelegd worden, zoals tussen vergrijzing en klimaat. Bovendien geeft de brochure argumenten voor de stelling dat de milieubeweging er belang bij heeft om samen met vakbonden op te trekken tegen marktwerking en de huidige liberale vorm van globalisering. Dit in tegenstelling tot de strategie van steeds meer NGO’s om samen te werken met het zich steeds 'groener' en 'duurzamer' noemende bedrijfsleven.
Een effectieve, alternatieve strategie vereist ook het opnieuw overdenken van het toepassen van allerlei prijs- en marktmechanismen als de manier om duurzame producten aan te prijzen. Zeker het lezen waard dus, deze brochure.

De brochure is te bestellen via XminY Of gratis te downloaden via www.globalternatives.nl/publicaties