Wij, socialisten, vakbondsmensen, mensenrechtenactivisten, anti-oorlogsactivisten en -organisaties, hebben de opstand in Kazachstan sinds 2 januari gadegeslagen met een gevoel van diepe solidariteit voor de werkende bevolking. De stakende oliearbeiders, mijnwerkers en demonstranten worden geconfronteerd met een ongelooflijke repressie. De politie en het leger zijn met man en macht op hen losgelaten en hebben de opdracht gekregen om zonder waarschuwing 'te schieten om te doden'. Meer dan 160 demonstranten zijn tot nu toe gedood en meer dan 8.000 zijn gearresteerd.

We verwerpen de propaganda van de dictatuur dat deze opstand een product is van 'islamitische radicalen' of van de interventie van het VS-imperialisme. Daar is geen enkel bewijs voor. Het is het gebruikelijke middel van een impopulair regime om de schuld te geven aan agitatoren van 'buiten'.

De aanleiding voor de protesten was de stijging van de brandstofprijzen. Dat was de druppel die de emmer deed overlopen, in een land waar enorme olierijkdommen hand in hand gaan met verschrikkelijke armoede en uitbuiting. Het is ook het gevolg van het verpletterende gewicht van een meedogenloze dictatuur op de rug van de mensen. Dit regime heeft alle oppositiepartijen geliquideerd, vakbonds- en mensenrechtenactivisten gevangengenomen en gemarteld, en was tien jaar geleden verantwoordelijk voor een bloedbad onder stakende oliearbeiders in Zjanaozen.

Het standpunt van alle grote kapitalistische mogendheden is duidelijk. Poetin staat vierkant achter het regime. De door Rusland geleide Organisatie voor het Verdrag inzake Collectieve Veiligheid (CSTO) heeft 3.000 troepen naar Kazachstan gestuurd om de demonstranten te intimideren. De Chinese president Xi Jinping heeft ook aangekondigd dat hij de regering van Kazachstan steunt en beweert dat de onrust het bewuste resultaat is van 'krachten van buitenaf'.

De Amerikaanse regering heeft opgeroepen tot 'terughoudendheid bij zowel de autoriteiten als de demonstranten'. Ook de EU heeft de demonstranten opgeroepen 'geen aanzetting tot geweld te geven' en de autoriteiten opgeroepen 'het grondrecht op vreedzaam protest te eerbiedigen en bij de verdediging van haar legitieme veiligheidsbelangen evenredigheid in acht te nemen bij het gebruik van geweld'!

Het zal geen verbazing wekken dat ze allemaal prioriteit geven aan 'stabiliteit' voor hun oliemaatschappijen die profiteren van de uitbuiting van de natuurlijke hulpbronnen en de Kazachse arbeiders.

Als antwoord op de klasse-solidariteit van de kapitalistische regimes reageren wij met solidariteit van de arbeidersklasse en verbinden wij ons ertoe de volgende eisen aan de orde te stellen in onze vakbonden, parlementen en organisaties:

- Solidariteit met degenen die in opstand komen tegen de dictatuur in Kazachstan;

- Stop de onderdrukking van de protesten;

- Vrijlating van alle vastgehouden demonstranten en politieke gevangenen;

- Nee tegen de inmenging van Rusland en de CSTO – trek de troepen nu terug;

- Nee tegen de hypocrisie van de EU en de VS die de opstand van de massa's gelijkstellen met het brute geweld van het regime;

- Weg met de dictatuur;

- Steun de oproep van de oliearbeiders tot nationalisatie van de olierijkdommen en de grote industrieën onder arbeiderscontrole;

- Steun de opbouw van een onafhankelijke vakbeweging en een socialistische beweging in Kazachstan;

Lijst met ondertekenaars is te vinden op International Viewpoint. Nederlandse vertaling redactie Grenzeloos.