“De ergste twee uren van dit jaar!” Het was al niet eenvoudig geweest om Matthijs mee te krijgen naar Emma in filmtheater Dakota. “Hmmm, een kostuumdrama. Daar hou ik niet zo van. Nou ja, als jullie zo graag willen, vooruit dan maar.” Die ‘jullie’ is een filmclubje van Haagse gemeente-ambtenaren die met enige regelmaat samen een film bekijken. Vanwege het corona-virus deden we dat de afgelopen maanden op een zaterdagavond online. Bij Picl of Pathé Thuis. Maar nu kunnen we weer naar de bioscoop, dus stond een bezoek aan Theater Dakota al snel op de agenda. En daar draait dus Emma. Een film waar Matthijs nóóóit zelf voor zou kiezen. Voor velen tóch de moeite waard.

Koppelaar

Emma is al zeker de derde verfilming van een roman van Jane Austen. Het verhaal speelt rond 1800 op het Engelse platteland. Emma is de 21-jarige dochter van een landlord. Ze is “mooi, slim en rijk”. Het is bepaald geen bedeesd dametje. Ze bemoeit zich actief met het sociale leven in de tamelijk welgestelde country-kringen. Zelf is ze voorlopig nog niet van plan zich te binden aan een man, maar in haar omgeving is niemand veilig voor haar koppelpogingen. Met de nodige manipulaties probeert Emma leeftijdgenoten bij elkaar te brengen. Echter, dat koppelen verloopt niet erg succesvol. Verschillen in status en rijkdom rijden relaties nogal eens in de wielen. De dochter van een winkelier met de notabele dominee? Die dominee moet er niet aan denken! En wat ligt er eigenlijk voor Emma zelf in het verschiet?

Deze derde filmversie van Emma is geregisseerd door Autumn de Wilde (een man!) op basis van een scenario van Eleanor Catton, de schrijfster van Al Wat Schittert. De hoofdrollen zijn voor Anya Taylor-Joy als Emma, Bill Nighy als haar vader de landlord, Callum Turner als Frank Churchhill, Johnny Flynn als Mr.Knightly en Letty Thomas als Biddy. Goed gecast en geacteerd. Aan de muziek – o.a. van Mozart, Haydn en Beethoven – mankeert ook niets, integendeel, die vormt de perfecte ondersteuning aan de sfeer in deze film.

Heel Engels

De film is opgenomen in het bijna ongeschonden karakteristieke Zuidwest Engelse Cotwold. De beelden van het uitgestrekte landschap en van de typisch Engelse landhuiskastelen zijn wonderschoon. Dat geldt ook voor de opnames van die merkwaardige superstijve dansen die toen en daar bij een feestelijk bal plaatsvonden. Overigens is dat stijve niet zo verwonderlijk: zowel de mannen als de vrouwen werden in hun exuberante kostuums volkomen ingesnoerd!

Vrijwel alle recensenten zijn het erover eens dat deze Emma volledig recht doet aan de roman van Jane Austen. Net als in Sense & Sensebility en in Pride & Prejudice wordt in Emma een beleving opgeroepen van een bemiddeld Engels plattelandsmilieu rond 1800 waarin vrouwen met lichte ironie om zich heen kijken, vooroordelen niet bij voorbaat accepteren en tastend hun toekomst zoeken. Het ploeteren en zwoegen van de arme boeren en knechten blijft gelukkig (sic!) buiten beeld.

Beetje braaf

Twee momenten zijn me goed bijgebleven. Het eerste is aan het slot van het bal als Emma haar eerste zoen schenkt en ontvangt. Een mooi moment! Het tweede is als ze tijdens een picknick haar tante “lief maar dom” onverwacht en openlijk afkat. Een prikkelend moment! Want een beetje pittiger had deze film wel gekund. Het bleef allemaal behoorlijk braaf. Een beetje meer seks en geweld zou het geheel geen kwaad hebben gedaan. Al was het ongetwijfeld nooit genoeg geweest om Matthijs tevreden te stellen!