Op 10 oktober slaan we alarm tegen TTIP. Met duizenden mensen komen we samen in Amsterdam om te protesteren tegen een handelsverdrag waarin onze rechten, onze gezondheid en de planeet worden gereduceerd tot ‘handelsbelemmering’. Hier zijn 10 redenen waarom we massaal de straat op moeten gaan. Sluit je aan en verhef je stem.

1. Wat een waanzin: boetes op klimaatactie, bescherming van vervuilers

Bedrijven die winst mislopen door overheidsbeleid kunnen zich onder andere beroepen op 'manifeste willekeur'. Stel dat een overheid besluit om écht ambitieus te worden in de strijd tegen klimaatverandering, waardoor kolencentrales moeten sluiten en veel gas en olie niet meer gewonnen kan worden, dan kan de fossiele industrie claims indienen voor de miljarden euro's winst die ze daardoor mislopen.

Stel dat die overheid de Europese Unie is en het ambitieuze beleid zich vertaalt in een veel hogere prijs voor uitstootrechten, mogelijk kunnen bedrijven zich er dan op beroepen dat ze dat beleid niet redelijkerwijs hadden kunnen zien aankomen. Vanwege manifeste willekeur van beleid. En alleen al de dreiging van dit soort scenario’s dwingt overheden de rem op duurzame ambities te houden.

2. Behoed Groningen voor miljardenclaims om het dichtdraaien van de gaskraan

Een andere beleidswijziging die tot miljardenclaims kan leiden is het terugschroeven van de gaswinning in Groningen. Wat gaat Exxon Mobil, mede-eigenaar van de NAM, doen als ze ineens via TTIP de mogelijkheid krijgen om compensatie te eisen voor het gas dat ze in de grond moeten laten zitten? Stel je de consequenties voor. Onze overheid zal moeten kiezen: óf veiligheid voor de Groningers en afstappen van fossiele energie óf het risico op miljardenclaims ontlopen.

Wat dit soort claims mogelijk maakt is de geschillenregeling ISDS, speciaal voor buitenlandse bedrijven. Elke overheidsmaatregel die de winst van een Amerikaanse bedrijf aantast kan tot claims via TTIP leiden. De hoogst urgente verduurzaming van onder meer onze energie, landbouw en mobiliteit zou vele miljarden extra kunnen gaan kosten.

3. Onze banen en arbeidsrechten verdienen bescherming

Protectionisme zou slecht zijn, volgens de ideologen van de vrijhandel. Als wij kolencentrales willen sluiten, dan is het uit den boze dat de overheid de werknemers aan nieuw werk helpt, door de productie van Nederlandse zonnepanelen te beschermen. Zowel India als Canada zijn door de Wereldhandelsorganisatie gedwongen om duurzaamheidsprogramma’s stop te zetten, vanwege precies zulke 'local content requirements'.

De voorstanders beloven duizenden nieuwe banen door TTIP. Maar de onderzoeken spreken elkaar tegen en vakbonden hebben er geen enkel vertrouwen in. En als TTIP al banen oplevert, wat voor banen zijn dat? Pulpbanen waarvan je er twee of drie nodig hebt om rond te komen. Banen met uitgeklede arbeidsrechten naar Amerikaans model. Dat is waar vakbonden voor waarschuwen.

4. Houd de Amerikaanse blindheid voor dierenleed buiten onze grenzen

Of de Nederlandse bio-industrie nog niet afschuwelijk genoeg is, in de VS doen ze überhaupt niet aan regels voor dierenwelzijn. Als via TTIP onze markt wordt opengezet voor vlees en zuivel uit de VS, dan importeren we daarmee ook hun productiemethodes.

Nederlandse veehouders die niet failliet willen gaan, zullen de politiek onder druk zetten om ook hier de regels af te schaffen. Hoe dan ook, met TTIP ziet het er slecht uit voor miljoenen dieren in de VS en de EU, die toch al niet bepaald een goed leven hebben.

5. Boren op de Noordpool? Alles opzij voor teerzandolie? Niet in onze naam!

Het is al erg genoeg dat de Amerikanen en Canadezen oliewinning op de Noordpool en uit teerzanden toestaan. TTIP en CETA (een vergelijkbaar handelsverdrag tussen de EU en Canada) zullen ons medeplichtig maken aan deze en andere klimaatmisdaden van de VS en Canada. De inzet is één gezamenlijke energiemarkt, waarin de blokkades voor export en import worden weggenomen.

Milieu- of klimaatargumenten zullen geen valide reden meer zijn om olie, gas of kolen te weigeren. Sterker nog, vooruitlopend op TTIP en CETA is de weg voor teerzandolie naar de EU al vrijgemaakt. Het eerste schip met 600.000 vaten Canadese teerzandolie bereikte begin juni 2014 de Spaanse kust.

6. Bescherm onze boeren tegen concurrentie met ongereguleerde gigabedrijven

Vergeleken met de Amerikaanse gigalandbouwbedrijven, zijn onze megastallen maar keuterboeren. Wanneer wij onze markt openzetten voor Amerikaanse landbouwproducten, importeren we daarmee ook hun productiemethodes. Inclusief hun veel lagere milieunormen, hun gebrek aan hygiëneregels (de reden waarom ze chloorbaden voor kip gebruiken) en de afwezigheid van regels voor dierenwelzijn.

Als Amerikaanse boeren goedkoper produceren, dan moeten Europese boeren maar wat anders gaan doen, is de logica. Want goedkoper is beter, in de ogen van vrijhandelsideologen. Ongeacht de productiewijze. Dat is de onderliggende reden dat de varkensboeren nu in opstand komen, ze kunnen de concurrentie niet meer aan.

7. Onze politieke leiders sluiten de arme landen buiten

Goedkopere en vrijere handel tussen de EU en de VS betekent minder kans voor de producenten uit minder ontwikkelde economieën. Voor hen blijven immers dezelfde tariefbarrières en andere handelsbelemmeringen gelden.

Minister Ploumen voorziet dat TTIP een nieuwe standaard voor vrijhandel wordt, waarbij arme landen straks kunnen aansluiten. Maar waarom zitten ze dan niet aan de onderhandelingstafel? Omdat de EU en de VS dan hun zin niet kunnen krijgen, getuige de mislukte onderhandelingen binnen de Wereldhandelsorganisatie. De rijke landen vormen een blok en de arme landen mogen tekenen bij het kruisje óf worden buitengesloten.

8. Multinationals schrijven mee aan TTIP en ons wordt niks gevraagd

Bijna niemand weet nog wat de onderhandelaars op papier hebben gezet. Maar een groep van 600 vertegenwoordigers van Amerikaanse bedrijven weet het wel. Onze eigen parlementariërs wordt toegang tot onderhandelingsteksten geweigerd, een burgerinitiatief met 2,6 miljoen handtekeningen wordt niet besproken en men vindt het onderwerp te complex om het eindresultaat per referendum aan ons voor te leggen.

Maar verschillende vertegenwoordigers van multinationals mogen meelezen én meeschrijven! Lobbyisten lopen de deur plat bij de Europese en Amerikaanse onderhandelaars. 88 procent van alle 600 lobbygesprekken over TTIP in de EU in 2012 en 2013 was met lobbyisten van bedrijven. De democratie wordt buitenspel gezet.

9. TTIP is oude economie. We hebben een nieuwe nodig

Wereldwijd is onze materiële rijkdom groter dan ooit tevoren, onze ecologische armoede was nog nooit zo bedreigend en er is een diepe kloof tussen de mensen die het meest profiteren van de wereldwijde rijkdom en de mensen die de hoogste prijs betalen. Dat is de staat van onze economie en TTIP is meer van hetzelfde.

Wat we nodig hebben is een economie die in balans is met de ecologische grenzen van onze planeet, een economie die ook de balans terugvindt in de verdeling van materiële rijkdom én van natuurlijke rijkdommen, een economie die dienstbaar is aan de mens en niet andersom. Er is genoeg voor iedereen, maar er moet een einde komen aan de hebzucht. Laat onze politieke leiders dáár werk van maken!

10. Nu is het moment: maak het Nederlandse verzet tegen TTIP groot

Te lang hebben we het laten gebeuren. Terwijl in Duitsland, Frankrijk en Engeland het verzet groeide, bleef het in Nederland veel te stil. Maar steeds meer Nederlanders verheffen nu hun stem. Arjen Lubach met zijn #TTIPalarm, een groeiend aantal gemeentes dat zich TTIP-vrij verklaart, 80.000+ Nederlanders met steun voor het Europese burgerinitiatief Stop TTIP.

En 10 oktober is het moment dat we het TTIP-alarm laten klinken over de pleinen en door de straten van Amsterdam.

Dit artikel is overgenomen van  de site van milieudefensie
VPRO’s Tegenlicht heeft een uitstekende uitzending gemaakt over TTIP.