Zomaar een nieuwsbericht deze week: De Wetenschappelijke Klimaatraad (WKR) maakt zich zorgen over de bossen en bodems in Nederland. Ze zitten 'in zwaar weer' terwijl ze onmisbaar zijn voor 'klimaatbeleid, ons dagelijks leven en onze economie', stelt de raad. De klimaatverandering versnelt en de biodiversiteit gaat hard achteruit, terwijl er volgens de WKR steeds meer van de bossen en bodems wordt gevraagd.
Deze recente wetenschappelijke inzichten moeten meegenomen worden in klimaatvoorspellingen en in klimaat- en natuurbeleid, vindt de raad. Het gevaar is dat 'we onaangenaam verrast worden' als dat niet gebeurt. 'Als bossen en bodems minder CO2 opnemen en vasthouden, is het halen van klimaatdoelen moeilijker en wordt de beschikbaarheid van duurzame biomassa onzekerder, terwijl de vraag toeneemt. Bovendien vraagt het herstellen van de natuur meer inzet in een veranderend klimaat, terwijl juist gezonde natuur beter bestand is tegen klimaatverandering', schrijft de WKR.
Volgens de klimaatraad kan het beschermen en herstellen van de natuur onder meer door duurzame landbouw, vernatten van veenweidegronden en door ruimtegebruik dat past bij water, bodem en klimaat. Ook buiten Nederland valt er wat te halen, stelt de WKR. 'Minder soja, palmolie, en niet-duurzaam geproduceerd hout importeren, gebruiken en exporteren zou veel tropisch bos helpen beschermen.'
Klimaatbeleid op dood spoor
Het bericht laat in een notendop zien dat we op een doodlopende weg zitten als het om klimaatbeleid gaat en geeft voorbeelden aan van welke veranderingen nodig zijn om werkelijk gevaarlijke klimaatverandering te bevechten en te overleven.
Dit bericht gaat alleen nog maar over bossen en bodem. Over hergebruik van grondstoffen, energiebesparing, omvorming van onze industrie en duurzame energieopwekking kunnen gelijkwaardige berichten gemaakt worden.
Laat staan als het gaat over een duurzame wereld waar we weer zeggenschap hebben over onze energievoorziening, onze gezondheid, over wat we maken en hoe we dat doen. Een wereld waar democratie en zeggenschap centraal staan. Waar sociale rechtvaardigheid uitganspunt is en niet het streven naar meer winst.
In de Europese Unie en zeker in Nederland komt klimaatbeleid steeds meer op een dood spoor. Zelfs de te lage doelen die de laatste rechtse regeringen zichzelf gesteld hadden worden niet gehaald. Door eigen beleidskeuzes zoals het uit de begroting voor klimaatbeleid financieren van de bouw van kerncentrales. Of door zich te verschuilen achter de nieuwe geopolitieke werkelijkheid zoals VVD leidster Yeşilgöz deed bij het RTL verkiezingsdebat. Of door ronduit ontkennen van het klimaatprobleem zoals Caroline van der Plas dat met alles doet waar ze migranten niet de schuld van kan geven.
Klimaatbeleid wordt door rechts afgeschilderd als linkse hobby die energie voor gewone mensen duurder maakt. Zoals alle rechtse waarheden zet het de wereld op zijn kop. Terwijl de Tesla subsidie en subsidies op isoleren, warmtepompen en dergelijke bleven voor mensen die ze kunnen betalen, bungelde het Noodfonds, het laatste restje vergoeding voor hoge energiekosten voor lage inkomens, begin dit jaar aan een zijden draadje omdat het kabinet weigerde hier geld in te steken. Het fonds kwam pas na de winter beschikbaar en ook voor komend jaar is nog niet duidelijk of het er komt. De situatie wordt bestudeerd. Ondertussen zijn het de FNV en links die aandacht blijven vragen voor een rechtvaardige verdeling van de kosten.
Ook het afschaffen van de verplichte overstap naar een hybride warmteketel in 2026, het gewoon doorgaan met de forse subsidiering van de fossiele industrie, het weglopen voor een oplossing voor de stikstofproblematiek en achteruitgang van de natuur zijn slechts enkele andere voorbeelden van een extreemrechtse regering die veel te weinig aan de dreigende klimaatcatastrofe doet.
Nieuwe energie
Met deze Klimaatmars laten we zien dat we een ander beleid willen. Een beleid voor echte klimaatactie en klimaatrechtvaardigheid. En we laten zien dat we ons daar actief voor in willen zetten. Klimaat staat ten onrechte niet meer heel hoog op de prioriteitenlijst van de problemen die moeten worden aangepakt. Dat kunnen we alleen veranderen door massaal in actie te komen.
De Klimaatmars is de tweede grote, belangrijke demonstratie in deze verkiezingstijd. De eerste, de derde Rode Lijn demonstratie, was een enorm succes. Hopelijk is dat een stimulans voor velen om zondag 26 oktober naar Den Haag te komen. We hebben een massale demonstratie nodig om het tij te keren, de klimaatbeweging een nieuwe impuls te geven en tegelijkertijd een tegenwicht voor extreemrechts te vormen.
We roepen op om het FNV blok in de demonstratie te versterken. Vakbondsleden lopen samen op met activisten van WijReizenSamen en mensen van de Groene Zorg. De verkiezingen beïnvloeden is natuurlijk belangrijk, maar echte verandering komt door druk van onderop, door hechtere samenwerking tussen klimaatactivisten en vakbondsleden. Samen voor een sociale en duurzame toekomst.
Klimaatmars, zondag 26 oktober, Malieveld Den Haag, 13.00 uur.
Reactie toevoegen