Van ‘Stop Wapenhandel’ kreeg ik het verzoek om de oproep ‘Stop de oorlog door onderhandelen’ te ondertekenen. Hieronder leg ik uit waarom ik dat niet doe, en waarom ik vind dat deze en andere oproepen tot ‘onderhandelingen’ of zelfs een ‘staakt het vuren’ niet gesteund moeten worden.
Dat de oorlog in Oekraïne afschuwelijk is, nooit begonnen had mogen worden en het een zegen zou zijn als hij zo snel mogelijk stopt, daar zal ieder zinnig mens het mee eens zijn. Maar deze oproep levert daar geen bijdrage aan en geeft een zeer scheef en onjuist beeld van de oorlog.
De eerste vraag die de oproep opwerpt is: wie wordt er nu waartoe opgeroepen? “Onze regering moet bevorderen dat er onderhandelingen komen tussen alle betrokken partijen: de Oekraïners, de Russen, en de Verenigde Staten als grote wapenleverancier. En misschien ook anderen, zoals de EU, China of India. Onder toezicht van een onafhankelijke partij, bijvoorbeeld de OVSE (Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa). En wellicht met steun van de Verenigde Naties.”
En waarover moeten die onderhandelingen dan gaan? “Voor al die problemen zullen de onderhandelaars een oplossing moeten vinden. In elk geval moeten onderhandelingen ook gaan over een andere Europese veiligheidsarchitectuur, om geweld tussen landen in de toekomst te voorkomen.”
Vager en algemener kan het haast niet. Zo’n beetje iedereen in de wereld moet dus overal over praten om niet alleen de oorlog in Oekraïne op te lossen, maar ‘geweld tussen landen in de toekomst te voorkomen.’ Behalve in Oekraïne is er op vele andere plaatsen in de wereld sprake van geweld tussen landen (en binnen landen) waar dagelijks minstens evenveel doden en gewonden vallen en ellende wordt aangericht als in Oekraïne. En het zou prachtig zijn als al die ‘problemen’ op vreedzame wijze door onderhandelingen zouden kunnen worden opgelost. Maar helaas is dat in de echte wereld niet het geval, en er is helaas geen enkele reden om aan te nemen dat een dergelijke oproep daar ook maar op enige manier aan zou kunnen bijdragen.
De werkelijke bedoeling van de oproep is dan ook een andere. ‘Stop Wapenhandel’ is tegen de levering van wapens aan Oekraïne en schuift nu ‘onderhandelingen’ naar voren als alternatief daarvoor. “Solidariteit met Oekraïne en de Oekraïners betekent niet het sturen van steeds zwaardere wapens. Solidariteit met Oekraïne en de Oekraïners betekent het zoeken naar een uitweg uit het geweld.” Onderhandelen moet de oorlog beëindigen, dat is de kern van de oproep.
Maar het probleem is dat (niet bestaande) onderhandelingen geen alternatief zijn voor het leveren van wapens aan Oekraïne. Het alternatief voor het leveren van wapens aan Oekraïne is het niet leveren van wapens. En het zou voorstanders van dat standpunt sieren als ze de consequenties daarvan onder ogen zouden willen zien.
Het afgelopen oorlogsjaar spreekt daarover boekdelen. Het heeft duidelijk laten zien dat Oekraïne ondanks de ongelooflijke motivatie en moed van de bevolking niet in staat zou zijn geweest de Russische oorlogsmachine te weerstaan zonder buitenlandse wapensteun. Het heeft ook (in de tijdelijk door Rusland bezette gebieden) duidelijk gemaakt wat een Russische bezetting betekent (moorden, martelingen, verkrachtingen, ontvoeringen enz.) en het heeft duidelijk gemaakt dat de Russische oorlog er een is van massale terreur tegen de burgerbevolking, zoals Poetin dat indertijd ook in Grosny en later in Syrië heeft laten zien. En dan is er nog het signaal aan de wereld dat een militaire grootmacht een soeverein land binnen kan vallen zonder dat daar effectief iets tegen wordt gedaan. Ook dat maakt de wereld er niet veiliger op.
Wie tegen wapenleveranties aan Oekraïne is, zou duidelijk moeten maken dat hij/zij bereid is om die prijs (die vooral betaald wordt door de Oekraïense bevolking en door de onwetende en geïndoctrineerde Russische soldaten) te betalen, en kan zich niet verschuilen achter gemeenplaatsen als ‘er moeten onderhandelingen komen’ en ‘bewapening leidt niet tot vrede’.
De oorlog in Oekraïne plaatst links en de vredesbeweging voor enorme problemen en dilemma’s. Hoe te voorkomen dat deze oorlog escaleert tot een nog groter conflict en tot de inzet van kernwapens? Hoe tegenwicht te bieden tegen de enorme stijging van de bewapening, de uitbreiding van de NAVO, de gevolgen voor de klimaatcrisis, de voedselcrisis, de vluchtelingencrisis enz. enz. Niemand heeft daar pasklare antwoorden op, maar het zoeken naar antwoorden begint bij een juiste en eerlijke analyse. En daar ontbreekt het in deze oproep aan.
In de oproep worden de beide oorlogvoerende partijen op gelijke voet geplaatst. Nergens wordt de schuldige aan deze oorlog benoemd, of solidariteit of steun aan Oekraïne uitgesproken. Nergens wordt onomwonden gesteld dat dit een agressieoorlog van Rusland tegen Oekraïne is. Dader (Poetin en zijn oorlogsmacht) en slachtoffer (Oekraïne) worden als gelijke partijen behandeld en opgeroepen om te onderhandelen. En, zo wordt geruststellend gezegd: er hoeft bij onderhandelingen geen sprake te zijn van “het uitleveren van gebied aan de ene of de andere partij.” Hoezo de ene of de andere partij? Houdt Oekraïne Russisch grondgebied bezet?
Deze oproep staat niet op zich. In een eerder opiniestuk in het Parool van Wendela de Vries (van Stop Wapenhandel) en Harrie Lindelauff werd het minder omfloerst gesteld. “Onderhandelen betekent helemaal niet per definitie het afstaan van door Rusland veroverd gebied.” Dat stuk verscheen op 14 december en riep de Nederlandse regering op om zich uit te spreken voor een kerstbestand. Dat was dus in de periode dat de Russische troepen uit Cherson waren verdreven en zich vaak in wanorde moesten terugtrekken. ‘De Russen hebben grote behoefte aan een adempauze om zich te hergroeperen’ schreven verschillende analisten toen. En inderdaad niet lang daarna deed Poetin zijn oproep voor een bestand tijdens het Russisch orthodoxe kerstfeest.
Wat wel te doen
Betekent het afwijzen van dit soort oproepen dat we als linkse en vredelievende mensen dan helemaal niks kunnen doen? Natuurlijk niet. Er zijn allerlei zaken die we kunnen doen. Ik noem er een paar.
- De Russische inval in Oekraïne ondubbelzinnig veroordelen.
- Onze onvoorwaardelijke steun uitspreken voor Oekraïne in de strijd daar tegen.
- Het recht van Oekraïne benadrukken om wapens voor haar verdediging te verkrijgen, waar ze die ook maar krijgen kan.
- Concrete politieke en materiële steun geven aan linkse Oekraïense organisaties die zowel strijden tegen de Russische inval als tegen de neoliberale politiek van de regering Zelenski.
- Concrete politieke en materiële steun geven aan Russische organisaties die zich verzetten tegen Poetin en zijn politiek.
- Aansluiting zoeken bij het Europees netwerk voor Solidariteit met Oekraïne en zijn acties.
- Campagne voeren voor de volledige kwijtschelding van de Oekraïense schulden.
- Actievoeren tegen de verhoging van de defensie-uitgaven, tegen de macht en de winsten van de wapenindustrie en het bestaan en de uitbreiding van de NAVO (met Zweden en Finland) en tegen medeplichtigheid met de Turkse aanvallen op de Koerdische beweging. En voor verlaging van de militaire budgetten van alle NAVO-staten.
- Actievoeren voor de terugtrekking van buitenlandse NAVO-troepen en -raketten en Russische troepen en raketten uit alle Europese landen.
- Actievoeren tegen kernwapens en voor een kernwapenvrije zone in heel Europa.
- Duidelijk maken dat het bij de strijd in Oekraïne niet gaat om een strijd tussen het ‘vrije westen’ en totalitarisme maar dat het ‘westen’ de afgelopen decennia tientallen malen op diverse continenten illegaal militair heeft ingegrepen.
- Duidelijk maken dat links dat de naam links waardig is zich altijd verzet tegen onderdrukking en uitbuiting waar dan ook.
- Welkom voor Oekraïense vluchtelingen en voor dissidenten uit de Russische Federatie en een humaan asielbeleid voor alle vluchtelingen.
Dit artikel verscheen eerder op Konfrontatie.
Omdat er wel eens een…
Omdat er wel eens een artikel van mij of Ander Europa door Grenzeloos wordt overgenomen en dat dit de indruk zou kunnen wekken dat ik globaal de standpunten van de Nederlandse of Vlaamse SAP deel i.v.m. de oorlog in Oekraïne wil ik hier uitdrukkelijk zeggen dat dit niet het geval is, en dat ik vanaf het begin met een zeker afgrijzen en onbegrip van die standpunten kennis genomen heb. Ik heb de oproep van ‘Stop Wapenhandel’ wél ondertekend, en probeer mijn steentje bij te dragen tot de initiatieven van de vredesbeweging in België, in het bijzonder van Vrede, dat in Vlaanderen gelijkaardige standpunten inneemt als Stop Wapenhandel.
Mijn onbegrip wordt er niet geringer op als Stop Wapenhandel, of de vredesbeweging in het algemeen, door Grenzeloos aangemaand worden om de consequenties in te zien van het niet leveren van wapens. Moet ik daaruit afleiden dat jullie de consequenties van het wél blijven leveren van wapens onder ogen gezien hebben en toch besluiten dat die moeten gesteund worden? Dat de tienduizenden doden, miljoenen vluchtelingen en een steeds minder bewoonbaar land te verkiezen zijn boven pogingen om daar via onderhandelingen een eind aan te maken? Dat jullie een algemeen principe aangenomen hebben, nl. dat oorlogen alleen door de overwinning van één der partijen op het slagveld/slachtveld kunnen beëindigd worden? Dat voortaan geijverd wordt voor het sturen van wapens aan de aangevallen partij (‘wie ook de aanvaller mag zijn’) ? Waarom doen jullie dat dan niet in de zovele gevallen buiten Oekraïne? Dat ze minder ervaren mediafiguren dan Zelensky hebben mag toch niet het criterium zijn? Waarom niet oproepen voor wapenleveringen aan Hamas? Aan de Sahrawis? Destijds aan de Tsjetsjenen?
Het is blijkbaar een recent inzicht, want ik heb jullie nooit horen fulmineren tegen het principe, tot voor enkele jaren gehuldigd (alhoewel niet gerespecteerd) door zowat het hele Westen, dat er geen wapens mogen geleverd worden aan oorlogvoerende partijen. Met enige zin voor scholastiek hebben jullie nu blijkbaar uit de trotskistische canon afgeleid dat inter-imperialistische oorlogen moeten afgewezen worden, maar dat bij oorlogen tussen een ‘gewone’ kapitalistische staat en een imperialistische staat (whatever that means, want veel aandacht besteden jullie niet meer aan dergelijke termen) de eerstgenoemden van wapens moeten voorzien worden, zodat ze op het slagveld kunnen winnen.
Ik betwijfel ook of jullie de consequenties inzien op politiek vlak van jullie stellingname. Wat betreft het al dan niet sturen van wapens, of de hoeveelheid of ‘efficiëntie’ ervan, maakt het niets uit, geen enkele regering zal haar beslissingen laten beïnvloeden door radicaal-links, zelfs niet bij iets grotere formaties dan de SAP. Het kan dus hoogstens een effect hebben in linksere middens. En dat effect is perfect voorspelbaar. Ook twijfelende groenen en sociaaldemocraten zullen hun partijleidingen volgen in hun militaristische steun aan EU en NATO, “want zelfs extreem-links doet het”. Weg met de NATO? Toch nog even zien, ze kan nodig zijn voor wapenleveringen aan kapitalistische landen in hun strijd tegen het Russisch en misschien morgen Chinees imperialisme. (Jullie Catherine Samary schrijft zelfs dat het onmogelijk is voor links om nu te mobiliseren voor de ontbinding van de NATO zolang de Russische oorlogsdreiging duurt, zie ATTAC France, Les Possibles, nr 34). Samenwerking met de ‘naïeve’ vredesbeweging’ die zich verzet tegen het oprukkend militarisme wordt ook niet vergemakkelijkt door allerlei dubieuze aanvallen (Willem, je zegt dat Stop Wapenhandel geen ‘eerlijke’ analyse heeft. Hendrik Patroons viel bij jullie Vlaamse tegenhanger zelfs Vrede en zijn woordvoerder Ludo De Brabander aan, met een groteske uitval. Ik citeer uit zijn ‘Abstract en concreet pacifisme’, 30/8/2022 “Maar gevangen in het “kampisme” blijven de linkse progressieven Rusland opvatten als het eeuwige slachtoffer van het Amerikaanse imperialisme. Zo wordt Poetins oorlog goedgepraat of verontschuldigd. Zo denkt blijkbaar ook Ludo de Brabander erover.” Zelfs de rechtse pers onthoudt zich van dergelijke fake uitspraken… Als ik er niet op gereageerd heb op de Vlaamse SAP-site is het omdat daar geen mogelijkheid tot reactie bestaat.)
Ik heb niet de illusie dat ik met deze reactie, noch met andere die ik in het verleden al schreef, jullie standpunt zal beïnvloeden. (Ik schrijf “jullie”, maar in hoeverre wordt dit door een organisatie gedragen? Het verbaast me dat over een zo essentiële aangelegenheid geen reacties, commentaren of protesten komen. Moet ik hieruit besluiten dat ‘trotskistisch Nederland’ het, na rijp beraad, over al deze dingen eens is?) Maar het zou een democratisch-socialistische internationalistische organisatie sieren als ze ook andere stemmen uit haar eigen kamp aan het woord liet komen. Bijvoorbeeld Andreu Coll van jullie Spaanse afdeling Anticapitalistas, die zeer uitdrukkelijk tegen de theses van Achcar, Rousset &Co ingaat. Vertaal misschien eens ‘La gauche anticapitaliste et l’Ukraine’ (Contretemps 12/1/2023).
Een paar vragen voor Herman…
Een paar vragen voor Herman dan: sinds wanneer is het een links principe “dat er geen wapens mogen geleverd worden aan oorlogvoerende partijen”? Waren we tegen het leveren van wapens aan Nicaragua om het land te verdedigen tegen de contra’s? Of tegen het leveren van wapens aan de Vietnamezen om het land te verdagen tegen de VS? En als je zegt dat het leveren van wapens aan Oekraïne leidt tot “tienduizenden doden, miljoenen vluchtelingen en een steeds minder bewoonbaar land”: wat doet je denken dat onderhandelen of het niet leveren van wapens leidt tot één dood minder, één vluchteling minder, of de vernietiging van één Oekraïens dorp of huis minder?
vragen aan de auteur: - is…
vragen aan de auteur:
- is de Russische invasie in Oekraïne uitgelokt of niet? (en zo ja waardoor)
- is het leveren van tanks, de fase waar we nu in zitten, om de Oekraïners te beschermen of om Rusland te kunnen aanvallen? (zijn tanks verdedigingswapens of aanvalswapens?)
- Wat vind je van wat er vorig jaar op de NAVO-top in Madrid werd beslist? Wat vind je wat er op die top over China werd neergeschreven? Denk je dat de oorlog in Oekraine een "gelegenheid" bood om meer assertieve/agressieve standpunten tov China aan te nemen, of hebben die twee dingen niks met elkaar te maken?
- waar moeten we vandaag heet meeste schrik voor hebben (wat is de grootste bedreiging voor de wereldvrede nu)
- Wat is de evolutie van de oorlog in Oekraïne tot nut toe? Zijn er openingen om de situatie te de-escaleren, of zien we enkel een escalatie? (en waaraan ligt dat?)
- Voor welke budgetten hebben de VS en de EU al wapens geleverd aan Oekraïne?
- Wat zijn de achterliggende belangen en bekommernissen van Duitsland en de VS om wapens te leveren aan Oekraïne? Is dat bezorgdheid voor de Oekraïense burgers of zit er misschien ook iets anders achter?
- denk je dat er een regimewissel in Rusland besproken word achter de schermen van de belangrijkste NATO-landen (ttz de VS en evt Duitsland)? Zo ja, zou je dat een goede zaak vinden?
- denk je dat er belangrijke grondstoffen in Rusland zitten, waar de VS en Duitsland eventueel controle op zouden willen bemachtigen (zoals in het Midden-Oosten), of zijn die daar helemaal niet mee bezig?
Graag uw inschatting van de antwoorden op deze vragen.
De reacties van Peter en…
De reacties van Peter en Fred, en nog duidelijker het artikel van Willem zelf, bevestigen dat een deel van links over de oorlog in Oekraïne er heel andere meningen op na houdt dan het andere deel. De standpunten zijn ondertussen goed bekend, en zoals ik al schreef heb ik niet de illusie dat ik het kamp dat alleen maar een militaire uitweg ziet van mening zal doen veranderen. Sorry, Fred, je stelt allerlei pertinente vragen, maar het heeft geen zin dat ik die hier in een notendop beantwoord. Wie het debat volgt kent grosso modo de antwoorden.
Eerder dan een tic-tac van persoon tot persoon denk ik dat grondige discussies binnen politieke organisaties van belang zijn. Het is daarom ook dat ik er al een paar keer op gewezen heb dat de tweespalt ook binnen de trotskistische beweging bestaat; dat zou eigenlijk een diepgaand debat moeten bevorderen. Blijkt dan dat sommigen ervan overtuigd blijven dat alleen een overwinning op het slagveld een eind kan maken aan een oorlog zoals die in Oekraïne, en dat men het er maar moet bijnemen dat men met dit standpunt het toenemend militarisme in de EU en in de wereld versterkt, dan is dat zeer jammer, maar het heeft het voordeel van de duidelijkheid. Wie zich politiek wil engageren zal het dan met betere kennis van zaken kunnen doen.
Van Ron Blom ontvingen we de…
Van Ron Blom ontvingen we de volgende reactie:
Net als Willem Bos zet ik kanttekeningen bij de diverse oproepen tot onderhandelingen en dat geldt ook voor het samenwerkingsverband Stop de Oorlog. Daarbinnen is hierover een debat gaande, waaraan ik ook een bijdrage leverde op een discussieavond. Zie daarvoor: https://www.stopdeoorlogamsterdam.nl/onderhandelen-voor-of-tegen.html
Met groet, Ron
Beste Herman en Fred Herman:…
Beste Herman en Fred
Herman: Het lijkt me niet erg zinvol om onze discussie van 10 maanden geleden https://www.grenzeloos.org/content/internationalistisch-manifest-tegen-de-oorlog nog een keer over te doen, maar ik wil wel op een aantal concrete vragen van jou in te gaan.
1. “Moet ik daaruit afleiden dat jullie de consequenties van het wél blijven leveren van wapens onder ogen gezien hebben en toch besluiten dat die moeten gesteund worden?” Ja natuurlijk hebben we dat onder ogen gezien, en ik heb dat ook in mijn stukje genoemd. Dankzij die wapens (en de moed en strijdvaardigheid van de bevolking) is voorkomen dat Rusland heel Oekraïne heeft bezet en daar zijn terreurregime gevestigd. De zin die in jouw reactie volgt op deze vraag is: “Dat de tienduizenden doden, miljoenen vluchtelingen en een steeds minder bewoonbaar land te verkiezen zijn boven pogingen om daar via onderhandelingen een eind aan te maken?” Denk je serieus dat bij een snelle Oekraïense nederlaag er niet van ‘tienduizenden doden, miljoenen vluchtelingen en een steeds minder bewoonbaar land’, sprake zou zijn? De verslagen uit de (tijdelijk) door de Russen bezette delen van Oekraïne laten het tegendeel zien. En wat nog belangrijker is, de overgrote meerderheid van de Oekraïners laten blijken koste wat het kost de Russische bezetting te willen bestrijden. In die situatie is het aan ons om een keuze te maken. Een volstrekt machteloze en kansloze oproep tot onderhandelen lost niets op.
2. “Dat jullie een algemeen principe aangenomen hebben, nl. dat oorlogen alleen door de overwinning van één der partijen op het slagveld/slachtveld kunnen beëindigd worden? Nee, de Vierde Internationale heeft geen motie aangenomen dat oorlogen alleen door de overwinning van één der partijen op het slagveld/slachtveld beëindigd kunnen worden. (zo mallotig zijn we nu ook weer niet). Maar iedereen met enige kennis van de geschiedenis weet dat de uitslag van oorlogen uiteindelijk vooral op het slagveld wordt bepaald. In dit geval betekent dat dat er pas een kans op onderhandelingen is als Poetin denkt dat hij bij voortzetting van de oorlog meer te verliezen heeft dan met onderhandelingen. En zo'n inschatting gaat Poetin pas maken als gevolg van veranderende machtsverhoudingen. Een kleine tegenvraag. Zou jij Herman in laat ons zeggen 1943 of 44 het gewapende verzet in West Europa opgeroepen hebben om te onderhandelen en er schade van gesproken hebben als ze wapens ontvingen van de geallieerden?
3. “Dat voortaan geijverd wordt voor het sturen van wapens aan de aangevallen partij (‘wie ook de aanvaller mag zijn’) ? Waarom doen jullie dat dan niet in de zovele gevallen buiten Oekraïne? Dat ze minder ervaren mediafiguren dan Zelensky hebben mag toch niet het criterium zijn?.” Nee, de mediageniekheid is voor revolutionair marxisten geen criteria voor hun opstelling ten opzichte van een oorlog. Wel het karakter van de oorlog. Want niet iedere oorlog is het zelfde en dus ook onze opstelling t.o.v. de oorlog niet.
Bij een oorlog tussen twee imperialistische machten is de houding van revolutionair marxisten dat ze de oorlog van hun bourgeoisie niet steunen en is het adagium van Karl Liebknecht ‘de vijand staat in eigen land’ of van Lenin’s “oorlog aan de paleizen, vrede aan de hutten”, of zijn oproep om de oorlog om te vormen tot een strijd tegen de eigen bourgeoisie van toepassing.
Maar bij een koloniale oorlog, een oorlog van een imperialistische macht om meer gebied onder controle te krijgen of een anti- koloniale bevrijdingsbeweging neer te slaan, steunen ze zonder voorbehoud de anti-imperialistische partij. Politiek, financieel en als dat zinvol lijkt met wapens. (Tijdens de Algerijnse vrijheidsstrijd zetten Trotskisten een illegale wapenfabriek op om de Algerijnen te steunen.) Als er, zoals in dit geval sprake is van een imperialistische macht die een buurland binnenvalt, gaat onze steun naar het slachtoffer.
4. Tot slot het principe “dat er geen wapens geleverd mogen worden aan strijdende partijen.” Ik vindt dat een nogal hypocriet, en zeker geen links principe. Het betekent dat partijen zich eerst flink kunnen bewapenen, alvorens de strijd aan te gaan. Dat is over het algemeen niet in het belang van de onderliggende partij.
Tot zover, groet Willem.
En dan zal ik ook maar antwoord geven op de vele vragen van Fred Guldentops
- is de Russische invasie in Oekraïne uitgelokt of niet? (en zo ja waardoor)
Nee, ik vind niet dat je kan zeggen dat die is uitgelokt. Natuurlijk is de opstelling het westen t.o.v. Rusland na de val van de muur kwalijk en onverantwoord. Zowel door enorme druk uit te oefenen op het privatiseren en liberaliseren van de economie, en het afbreken van de sociale voorzieningen met als resultaat het ontstaan van een steenrijke groep oligarchen aan de ene en een grote groep arme en wanhopige mensen aan de andere kant. Als ook door Navo niet op te heffen, maar uit te breiden, en niet serieus samen met Rusland tot een veiligheidsstructuur te komen. Dat alles heeft zeker geholpen een klimaat te scheppen waarin Poetin kon floreren. Maar dat alles vormt geen enkele rechtvaardiging voor de inval in Oekraïne.
- is het leveren van tanks, de fase waar we nu in zitten, om de Oekraïners te beschermen of om Rusland te kunnen aanvallen? (zijn tanks verdedigingswapens of aanvalswapens?)
In zijn algemeenheid zijn tanks natuurlijk aanvalswapens. Maar in de huidige situatie waarbij Rusland een deel van Oekraïne bezet houd is een Oekraïense aanval op de Russische troepen er op gericht om Oekraïens grondgebied te heroveren. Volgens mij is er geen enkele aanwijzing dat Oekraïne er op uit zou zijn om Russisch grondgebied te veroveren. Tenzij je mee gaat met de Russische redenering dat de z.g. volksrepublieken in de Donbas inmiddels Russisch grondgebied zijn.
- Wat vind je van wat er vorig jaar op de NAVO-top in Madrid werd beslist? Wat vind je wat er op die top over China werd neergeschreven? Denk je dat de oorlog in Oekraine een "gelegenheid" bood om meer assertieve/agressieve standpunten tov China aan te nemen, of hebben die twee dingen niks met elkaar te maken?
De Navo, de wapenindustrie en hun politieke vertegenwoordigers grijpen deze oorlog natuurlijk met beide handen aan om hun positie te versterken. In feite zouden ze Poetin zeer dankbaar moeten zijn, die heeft in een klap de crisis van de Navo opgelost en de wapenindustrie een enorme boost gegeven. Zie verder: https://www.grenzeloos.org/content/de-navo-van-kwaad-tot-erger
- waar moeten we vandaag het meeste schrik voor hebben (wat is de grootste bedreiging voor de wereldvrede nu)
Het grootste gevaar ligt bij de verdere escalatie van de oorlog en de inzet van kernwapens.
- Wat is de evolutie van de oorlog in Oekraïne tot nut toe? Zijn er openingen om de situatie te de-escaleren, of zien we enkel een escalatie? (en waaraan ligt dat?)
Zoals eerder gezegd valt er vooral te hopen dat Poetin door de grote weerstand die hij ondervindt eieren voor zijn geld zal kiezen, of door anderen in de leidende kliek of door de weerstand onder de bevolking daartoe gedwongen zal worden.
- Voor welke budgetten hebben de VS en de EU al wapens geleverd aan Oekraïne?
Dat bedrag loopt steeds verder op google maar voor de huidige stand van zake.
- Wat zijn de achterliggende belangen en bekommernissen van Duitsland en de VS om wapens te leveren aan Oekraïne? Is dat bezorgdheid voor de Oekraïense burgers of zit er misschien ook iets anders achter?
Natuurlijk hebben Duitsland en de VS, net als alle betrokken landen hun eigen belangen bij hun opstelling. Hun wapenindustrie profiteert er van, de schaliegas producenten in de VS profiteren ervan etc. Aan de andere kant heeft Duitsland natuurlijk last van de vermindering van de levering van gas uit Rusland. Dat speelt allemaal een rol.
- denk je dat er een regimewissel in Rusland besproken word achter de schermen van de belangrijkste NATO-landen (ttz de VS en evt Duitsland)? Zo ja, zou je dat een goede zaak vinden?
Wat er achter de schermen besproken wordt weet ik natuurlijk niet, maar het lijkt me niet waarschijnlijk dat er concrete plannen gesmeed worden om het regime van Poetin door iets anders te vervangen. Als je onder regime change verstaat het van buitenaf vervangen van een regime door een ander, dat heeft nog nooit ergens iets positiefs voortgebracht. Als de weerstand en het verzet van de Russische bevolking zou leiden tot een ander regime zou dat natuurlijk iets anders zijn.
- denk je dat er belangrijke grondstoffen in Rusland zitten, waar de VS en Duitsland eventueel controle op zouden willen bemachtigen (zoals in het Midden-Oosten), of zijn die daar helemaal niet mee bezig?
Tot voor het uitbreken van de oorlog konden westerse bedrijven en landen volop profiteren van Russische grondstoffen zoals olie en gas. De oorlog heeft dat juist moeilijker gemaakt.
Beste redax, Oorlogen,…
Beste redax,
Oorlogen, wapenleveranties en (geheime) diplomatie gaan hand in hand. Dat is de werkelijke politieke situatie. Op enig moment gaan er (vredes)besprekingen of (vredes)onderhandelingen beginnen. Ons kent ons is het devies van elites. Als Willem Bos zich nu eens op het standpunt van de arbeiderklasse in Oekraïne en Rusland stelt, wat is dan zijn inzet voor de onderhandelingen? Wat zijn dan de voorwaarden die Willem Bos stelt aan deze onderhandelingen? Ik ben benieuwd naar zijn antwoord want het draait uiteindelijk om die onderhandelingen en de daaraan voorafgaande onderhandelingsvoorwaarden die door beide strijdende partijen geaccepteerd zullen moeten worden.
groet
Simon Berghuis
@Herman De antwoorden op…
@Herman
De antwoorden op mijn vragen leren ons toch iets over hoe een auteur of een organisatie die hij vertegenwoordigt denkt over de situatie. Iets wat mij uit het artikel alleen niet duidelijk was.
Ik wil daar geen tic-tac van maken maar gewoon te weten komen wat de achterliggende manier van denken is. Bijvoorbeeld: "een regime change heeft nog nooit iets positiefs voortgebracht". Dat hangt ervan af voor wie natuurlijk, voor welke sociale klasse. Het is niet omdat het 'voor ons' - de werkende klasse - nog nooit iets goeds heeft opgebracht, dat imperialistische grootmachten dat niet beogen. Ze hebben de laatste 70 jaar niks anders gedaan. Iemand die dan antwoord "het heeft nog nooit iets positiefs voortgebracht", en van daaruit tot de conclusie komt dat het dus niet op de agenda zal staan, toont iets van zijn achterliggend wereldbeeld en kijk op de mondiale machtsverhoudingen.
Ander voorbeeld dat de Navo "profiteert" van de situatie of de situatie "aangrijpt". Dat stelt de zaken voor alsof het een organisatie is die daar gewoon "is" en dan naargelang de situatie ergens van kan "gebruik maken". De geschiedenis van de Navo leert ons toch dat ze meer doet dan dat, dat het een instelling is die zelf macht uitoefent, die situaties mee "creëert" ipv alleen maar te wachten tot er "iets" gebeurt, of tot iemand hen "een cadeau" geeft (in casu Putin). Ook dat kon ik uit de tekst alleen niet afgeleid hebben. (De tekst geeft wel een opening daartoe om standpunten en achterliggende denkbeelden explicieter te maken.)
Ik denk ook niet dat een discussie "binnen organisaties", zoals je voorstelt, realistisch is. Waarom sluiten mensen aan bij een organisatie? Omdat ze voelen of menen dat ze er (terecht of onterecht) belang bij hebben. En dat het wereldbeeld dat die organisatie naar buiten uit verspreid, hen aanspreekt. Als ze voelen dat actief zijn in de organisatie hen een beter gevoel of positie in de maatschappij geeft, dan gaan ze niet ingaan tegen wat de spreekbuizen van de organisatie over een bepaald fenomeen (in casu de oorlog in Oekraïne) verkondigen. Als ze zien dat er tegenstand is van buitenaf, dat er personen of organisaties zijn die er een andere visie op nahouden, dan zullen ze eerder de standpunten van hun eigen organisatie met vuur verdedigen, omdat hun eigen sociale positie, netwerk enz, eraan gekoppeld is.
Beste Simon, ‘Op enig moment…
Beste Simon,
‘Op enig moment gaan er (vredes)besprekingen of (vredes)onderhandelingen beginnen’ natuurlijk en hopelijk is dat al heel snel en zoals ik al eerder schreef hangt dat er vooral van af of Poetin zich door het verzet gedwongen zal voelen eieren voor zijn geld te kiezen. Welke voorwaarden gesteld worden is natuurlijk aan de onderhandelende partijen. Als het aan mij zou liggen zouden de Russen zich terug moeten trekken tot achter de Russisch Oekraïense grens, zouden de Russen een schadevergoeding moeten betalen en zou er voor de Donbas en de Krim een overeenkomst moeten komen waardoor de bewoners, inclusief de door de Russen verdreven bewoners zich onder internationaal toezicht uit konden spreken over hun toekomst.
Da's helder Willem. Mij…
Da's helder Willem. Mij lijkt, naast massale burgerlijke ongehoorzaamheid in Rusland, ook vooral de verdeeldheid binnen de Russische elite van belang. Vroeg of laat (en wie wat er al achter gesloten deuren gebeurt) breekt ook in "kamp Poetin" de pleuris uit, of ben ik nu te optimistisch? Ik zie het ook niet zo in jullie stukken.
De slachtoffers van alle…
De slachtoffers van alle landen kennen geen grenzen. Wij zijn één!
Beste Willem, Herman en iedereen,
In deze discussie zou ik graag ook mijn gedachten hierover willen delen. Ik heb immers samen met andere vredesactivisten - nog voor de oorlog startte - initiatief genomen in Amsterdam voor een actiebijeenkomst tegen deze oorlog. We voeren sindsdien wekelijkse vredesacties voor de deur van de Russische Handelsdelegatie op het Museumplein. Met dichters, sprekers en muziek herhalen we ons pleidooi: stop de oorlog; Russische troepen uit Oekraïne en Europa kernwapenvrij. We gaan door tot de oorlog stopt. (Zie https://www.stopdeoorlogamsterdam.nl/). Ook hebben we landelijk een petitie opgesteld (zie https://tegendeoorlog.nl/). Mensen van diverse organisaties en linkse politieke partijen hebben zich hierbij aangesloten. Het is ondertussen alweer een jaar geleden dat dit begon.
Waarom ik persoonlijk actief ben tegen de oorlog, is omdat ik wil dat er geen zinloze doden meer vallen in welke oorlog dan ook op de wereld. En de Oekraïne oorlog leidt tot dagelijks honderd zinloze doden, soldaten, burgers, en miljoenen ontheemden aan beide zijden, mensen die hiervoor niet hebben gekozen en in wiens belang deze oorlog niet is. En vooral ook moet deze oorlog stoppen, omdat er twee kernmachten bij betrokken zijn met risico's van dien (zie https://www.grenzeloos.org/content/voor-een-kernwapenvrije-wereld-te-beginnen-europa) en omdat deze oorlog direct of indirect gevolgen heeft voor de hele wereldeconomie, veel mensen die in armoede terecht komen, ook in Nederland, die in de kou zitten en niet meer te eten hebben. Verder maak ik me zorgen om de klimaatverandering. Met de astronomische bedragen die nu aan deze oorlog worden besteed, zou de klimaatverandering tegen gegaan kunnen worden. Plus dat oorlog de klimaatverandering verergert. Dit betekent op een gegeven moment het einde van deze leefbare planeet.
We willen in Nederland een ander geluid laten horen om de oorlog te stoppen. Het is ingewikkeld om je tegen de oorlog uit te spreken. Je wordt gepusht in één van de kampen, het kamp van de Russische regering versus het kamp van de Oekraïnse regering, de NAVO en de Amerikaanse regering. Terwijl iedereen het erover eens is dat Poetin de agressor is, komen er vervolgens andere vragen: waarom heeft Poetin dit gedaan en hoe kunnen we deze oorlog stoppen? Want de slachtoffers van deze oorlog zijn de gewone burgers in alle landen en ondertussen blijft de oorlog maar doorgaan.
Dit kampdenken belandt ook tussen de mensen binnen de vredesacties en binnen het platform. Maar we moeten niet tussen deze twee kampen kiezen, want we zijn met zijn allen van een heel ander kamp. Het "kamp" van de slachtoffers van alle landen; het kamp dat wil dat de oorlog stopt. Vredesactivisten zijn met elkaar hierover in discussie, waarbij iedereen vrijuit kan spreken en zijn eigen mening mag hebben. Wie er gelijk heeft, dat zal de geschiedenis ons laten zien.
Om deze oorlog te stoppen zullen sowieso de diplomaten vroeg of laat met elkaar moeten praten in het kader van de VN. Hoe eerder hoe beter! Daar teken ik voor. Bedenk wel dat 75% van de regeringen van de wereld neutraal staat. Die landen zijn ondertussen wel slachtoffer van deze oorlog en voor hen is het ook zaak dat deze oorlog stopt. Er is een instrument (de VN) - ongeacht wat je ervan vindt - die ervoor is om dit op te lossen. Oorlog is niet in het belang van de gewone burgers. Laten we ons niet tegen elkaar keren. Wij zijn één. De oorlog moet stoppen! Dus om met Marx dd 1848 te eindigen (zie https://nl.wikisource.org/wiki/Manifest_van_de_Communistische_Partij) :
Arbeiders hebben geen vaderland.
Proletariërs aller landen, verenigt u!
Of met de slogan van de zestiger jaren:
MAKE LOVE NOT WAR!
Reactie toevoegen